百里同云雪满蓬,冥冥那复计西东。
轻舟不畏邪溪水,向晓南风暮北风。
春林如画罨朝曦,燕立秾阴湿不飞。柳外有楼帘半卷,掠花双剪莫忘归。
几点青山杳霭中,柴门引水带烟笼。结庐谁在幽篁里,半贮朝霞半晚风。
采尽芙蓉秋不知,水声流去少年时。
西风吹醒江南梦,月色满船歌《竹枝》。
雾岫烟峦插碧空,诛茅结广绿阴中。苔痕乱点参差石,竹影纷披淡荡风。
十亩芳塘云树绕,半帘飞瀑野桥通。烦君添个寒江艇,容我疏狂下钓筒。
瓜皮艇子系江干,江水茫茫江月寒。人与沙鸥齐睡熟,芦花偷上钓鱼竿。
天边心胆架头身,欲拟飞腾未有因。
万里碧霄终一去,不知谁是解绦人。
心志在天边,身子却困在架子上,想要腾飞却没有机会和条件。
最终总会翱翔在万里碧空之中,只是不知道谁是解开绳子的人。
闲来结得小茅亭,但识烟云月露形。历日不书藤叶纸,年年只记柳条青。
萧萧风雨声,一夜入修竹。
中有贵世人,归云掩茅屋。
泼墨似云林,秋意森满幅。石气翻空青,古树寒如束。
樵径寂无人,西风下丛竹。