见君先得意,希我命还通。不道才堪并,多缘蹇共同。鹤鸣荒苑内,鱼跃夜潮中。若问家山路,知连震泽东。
樽前别楚客,云水思萦回。秦野春将尽,商山花不开。鸥惊帆乍起,虹见雨初来。自有归期在,蝉声处处催。
自怜三十未西游,傍水寻山过却秋。
一夜雨声多少事,不思量尽到心头。
五两摇摇孔翠翎,舵楼酾酒候潮生。为言北海三千里,只作南风十日行。
樯顶陨星神或降,浪深阴火夜还明。到京烦告陈徵士,两得缄书慰远情。
十月江南草树空,五云天近立鳌峰。龙沙飞雪似掌大,马湩醉人如酒浓。
曾佐元戎书露布,还陪天子颂东封。宛驹自此行千里,消息无忘辄报侬。
白龙祠前江水绿,江上何人吹紫竹。江妃清怨不能降,散作浮云满江曲。
浮云忽变江雨来,乱撒骊珠三万斛。天昏地黑若混沌,铁马交驰龙战陆。
初疑巴陵走急湍,复讶匡庐泻飞瀑。鲛人停机那敢织,冯夷扬波自起伏。
须臾静听寂无声,袅袅如丝成霢霂。长虹直截东海边,夕阳照向江头屋。
满村父老起歌谣,䆉稏今年秋雨足。幽人开轩举醽醁,正爱晚来凉气肃。
我今下榻轩中宿,几时更剪西窗烛。
千里论交情累累,尊酒话别临溪水。
江南为有一枝春,愿寄故人好相慰。
人道芳辰载酒行,予心翻起古今情。
纸钱烧罢归来后,犹有原头杜宇声。
明日銮舆欲向东,守宫金翠带愁红。
九门佳气已西去,千里花开一夜风。
终朝异五岳,列翠满长安。地去搜扬近,人谋隐遁难。
水穿诸苑过,雪照一城寒。为问红尘里,谁同驻马看。