卖酒垆前板桥东,故人昔日居其中。不觉仍寻旧时路,横门钥断蜘蛛缝。
荒巷蛇蟠百草满,桃花寂寞难为容。我来袖手疑未停,苦竹丛间闻笑声。
屋梁月已冷,向见南山影。野鬼吟人诗,忽然发深省。
将进酒,进酒与君叙欢悦。朝欢尽白日,夜欢继明月。
人生世事请莫为,金樽有酒斟酌之。君不见青发易成白,逝水不复回。
欢乐安可辞,富贵何时来。囊中有钱但沽酒,糟如丘山吾独守。
醉后还高歌,歌阑拔剑重起舞,吁嗟酒人留名与千古。
春酲无一宿,破晓意翛然。苦乏清新句,来全淡宕天。
细花如媚我,时鸟与催年。美景行消歇,欢愉及眼前。
门巷今朝正卖饧,数椽暂借主人情。试看老屋栽花遍,肯放春愁逐草生。
东去江流催世事,南征诗卷谢时名。客中容易过佳节,苦雨凄风不满城。
秋雨秋风作许哀,空廊无语自徘徊。平生解取须臾达,祇有今愁遣不来。
早被婵娟误,
欲妆临镜慵。
承恩不在貌,
教妾若为容。
风暖鸟声碎,
日高花影重。
年年越溪女,
相忆采芙蓉。
建造上方藤影里,
高僧往往似天台。
不知名树檐前长,
曾问道人岩下来。
麟阁图形与世更,唯侯英烈死犹生。斗牛夜焕双龙气,山谷时闻万马声。
瘴雾辄从风里散,枯苗齐向雨中荣。民心恋恋无时已,长共溪流一带潆。
千古清声老大随,机锋壁立杳难窥。未能直下超凡圣,只道将鞋盖却龟。
昔人已乘白云去,此地空余黄鹤楼。
黄鹤一去不复返,白云千载空悠悠。
晴川历历汉阳树,芳草萋萋鹦鹉洲。
日暮乡关何处是,烟波江上使人愁。