尚忆鸿胪第,淹留白日斜。新坟俄宿草,旧圃更残花。
地迥悲邻笛,天清咽暮笳。异时风雪满,孤棹问谁家。
萍踪十载共相望,邂逅重开竹下觞。客子驱车还越峤,词臣飞舄到河阳。
虹霓色动高天外,日月春生大海傍。会见桃花连四境,先携赋草过西堂。
双飞龙剑出天涯,烨烨寒光射彩霞。碧海楼台环碣石,青山城郭抱琅琊。
齐都按节民风变,鲁壁探书世代遐。底事徂徕看日上,扶桑晴旭正当衙。
乱山霜色里,行客迥添愁。万里看黄鹄,孤心寄白鸥。
高风沙塞晚,明月海天秋。莫以刘叉剑,狂歌对五侯。
枫林灭没橘林多,酒户渔家奈若何。
剩欲与渠论久住,一官老矣尚奔波。
公作庐陵掾,先君官赣州。
书邮时问讯,江驿几淹留。
抚事今安在,临风涕莫收。
谁为耆旧传,好奇竹林游。
长年获稻时,人尽趋南亩。
束薪固图售,求益敢屡拒。
念昔居田园,连林瓷斤斧。
炊饮煮坡羹,徒闻乱风雨。
振厉山风作,咆哮涧水喧。
不堪蛙取闹,更奈鸭能言。
月色虽云好,云浮竟自繁。
白头清不寐,止酒罢芳樽。
堆胜题诗尚可怀,异时吴楚渺何哉。传闻屡作南州佐,政自不妨三径开。
准拟归舟成再见,惊嗟玉树有新摧。要知盛德亡穷处,连璧光辉看后来。
忆昔追随昏复旦,负郭虽赊足忘倦。
别之未觉梦魂疏,但恨有时音信断。
世间变化何不有,深谷宁须问高岸。
我今瘦骨立如山,君亦童头不能乱。
君不见箪瓢自乐保清名,富贵失时多远窜。
千年青史固茫茫,精意所关唯此段。