屏山梦醒。见一点、釭花尚摇秋影。听砌边、啼蛩暗吟声□□。
漏迢迢,无人处,别有闲愁谁省。坐瘦炉香灯瞑。半丸月冷。
偏照我西窗,这番幽病。如水虚庭,凉露垂帘浸。几孤负,良夜景,恁般凄闷。
冉冉魂丝,风前无定。
天上闭圞月,人閒寂寞愁。蟾寒丹桂老,河淡白榆秋。
明镜消银烛,清樽对白头。别离怜尔照,清景莫西流。
千里同明月,离人几处看。形因多病改,书欲寄愁难。
高露浮空气,疏花照夜寒。昔年同此乐,今夕路漫漫。
前烛知宵永,添衣觉露滋。系檐蛛托网,栖树鸟馀枝。
吟咏怜儿解,艰虞畏母知。谁惊一行雁,南北各天涯。
南浦蒹葭疏雨后,寂寥横笛怨江楼。思飘明月浪花白,
声入碧云枫叶秋。河汉夜阑孤雁度,潇湘水阔二妃愁。
发寒衣湿曲初罢,露色河光生钓舟。
对月惜无酒,怅然负良宵。而我郁居此,时世俱无聊。
举头问明月,桂影东林高。南箕粲黄道,北斗横青霄。
澹泊固尝事,佳辰何寥寥。贳酒赏明月,盘中乏膻臊。
何如待九日,醉约柴桑陶。
城东车马已促装,城西江水青茫茫。绿杨陌上一杯酒,离愁惨淡春无光。
秦楼花映晴烟直,谁家少妇当门立。金鞭入手紫燕嘶,回首飞云晚山碧。
刁斗烽烟处处惊,长途来往尽游兵。那堪冷月寒砧夜,又听西风北雁鸣。
京国几年金阙梦,乡关何处白云情。愤来按剑辕门坐,愁对旄头斗外横。
天风海色飒成围,独倚三更万籁稀。
不觉肺肝生白露,空怜河汉失流晖。
东溟自窜谁还忆,北斗孤悬讵可依。
今夕太虚便相见,屋梁留照梦中归。
江楼听雨散春声,家国茫茫百感生。四载故山今夜月,不曾流照到金城。
火树银花句懒吟,望京楼畔客愁深。他年见月应回忆,寒雨春灯此夕心。
驾山谁策六鳌来,底事春云郁不开!天为至尊忧社稷,不教华月照瀛台。