归去来。归去来。携手旧山归去来。有人共、月对尊罍。横一琴,甚处不逍遥自在。闲世界。无利害。何必向、世间甘幻爱。与君钓、晚烟寒濑。蒸白鱼稻饭,溪童供笋菜。
万竹森然,莫非自己。
作如是观,可谓明矣。
菁菁翠竹,来者得眼。
其不得者,我亦无简。
助发此观,亦有风雨。
若问轩名,请与竹语。
诗到随州更老成,江山为助笔纵横。
眼看白璧埋黄壤,何况人间父子情。
脚婆原不食,缠裹一衲足。
天日更倾泻,颒面有余燠。
小鬟虽丑巧妆梳,扫地如镜能检书。
欲买娉婷供煮茗,我无一斛明月珠。
知公家亦阙扫除,但有文君对相如。
正当为公乞如愿,作牋远寄宫亭湖。
眉山史应之,爱酒而滑稽。
对鄙不肖,醉眼一笑。
司马德操,万事但好。
东方戏嘲,惊动汉朝。
穷则德操,达则方朔。
天地一壼,不胶者卓。
应之老矣,似愚不愚。
江安食不足,江阳酒有余。
依山筑阁见平川,夜阑箕斗插屋椽。
我来名之意适然。
老松魁梧数百年,斧斤所赦今参天。
风鸣娲皇五十弦,洗耳不须菩萨泉。
嘉二三子甚好贤,力贫买酒醉此筵。
夜雨鸣廊到晓悬,相看不归卧僧毡。
泉枯石燥复潺湲,山川光辉为我妍。
野僧早饥不能饘,晓见寒溪有炊烟。
东坡道人已沈泉,张侯何时到眼前。
钓台惊涛可昼眠,怡亭看篆蛟龙缠。
安得此身脱拘挛,舟载诸友长周旋。
翠屏临研滴,明窗翫寸阴。
意境可千里,摇落江上林。
百醉歌舞罢,四郊风雪深。
将军貂狐暖,士卒多苦心。
曹侯辍耕,学于上国。
进士起家,为吏有绩。
虽窭人子,孔武且硕。
我惠我威,养我好子。
我勤我暇,不借吏史。
虎暴人境,肆作机穽。
侯曰彻之,病在乎政。
惟此戾虫,乃与政通。
风林岑蔚,征夫不逢。
我作颂声,与民歌之。
不诬方将,俾勿磨之。
不生甘泉铜池边,一茎九叶媚神天。
伴余西去御魑魅,马湖江上看蛮船。