传道上林花事好,何似罗浮花更早。未腊山梅万树开,应知是处春先到。
羡君家在罗浮西,焚鱼三载碧山栖。看花忽忆上林苑,驿路风光催马蹄。
蹇余托乘交游后,月下诗篇花下酒。此日从君到上林,春花能与同看否。
为政风流羡我师,閒同秋郭步凉飔。亭非玄草经还授,山近朱明景自奇。
面面飞霞纷入酒,山山漱玉胜鸣丝。千秋沂水成孤赏,此日登临又一时。
陶家三径肯常开,酒伴招携问胜来。节已过秋仍看菊,客缘探旧剧为杯。
诗怀清比花枝瘦,酒政严同更漏催。况是风尘怜去住,可能分手不徘徊。
文章作祟已多时,怜尔耽诗近更痴。艺苑杜门耕自饱,谈锋遇敌战忘疲。
生涯醉醒千杯酒,世事输嬴一局棋。已向山阴见安道,未教兴尽负相思。
巴妇能专利丹穴,始皇称作女怀清。此花即是秦台种,赤玉烧枝擅美名。
李某崆峒人,生长西北蕃。赤鬓如猬毛,仅能为汉言。
筋力勇自负,马上带两鞬。作贼十数年,身有百刃痕。
泳河不用舟,羊革随轻轩。危厄辄自脱,天幸尚得存。
过壮忽自悔,翻然归汉恩。徙家汾水阳,百口蒙轻温。
拜官随立功,俄列上閤门。封侯未可量,专城谁复论。
已见狄将军,堂堂枢府尊。由来功名际,雕鹗胜皇鹓。
富贵百恶除,讵问钳黥髡。岂与诗书士,履绳不敢奔。
终身蹈薄冰,众口犹喧喧。
今秋乡里荐贤书,年少周郎智有馀。全得凤毛增意气,正联鸿翼上空虚。
汝南月旦评无愧,诸老先生谢不如。衰白惭居丈人行,长风犹欲助吹嘘。
明府敏为政,经纶功已深。无欺礼神意,不扰爱民心。
直道容多梗,良时避孔壬。未成宣室召,空赐颍川金。
兹日量天听,方春报雨霖。望蜺舒黯黯,笑电趣涔涔。
耒耜欢南亩,歌谣变越吟。和应光爇户,润足俟薰琴。
久客羞王粲,忘饥学汉阴。鹿门那忍去,留钓此江浔。
蘧公四十九年非,万事当须向老知。材者不如愚者乐,前人多作后人资。
羡君黄发初倾盖,矜我迷津数赠诗。听话朱陵仙府事,慨然清啸一伸眉。
招隐长吟丛桂诗,赐环欢奉玺书归。东郊瘦马骅骝在,南海明珠薏苡非。
宾客重寻廷尉寺,官曹不远故山薇。须还长孺银青绶,聊看翁思博士衣。