社下钟声送客船,凌波挝鼓转沧湾。
横烟袅处鸡豚社,落日浓边橘柚山。
八表茫茫孤鸟去,万生扰扰一舟闲。
湖心行路平如镜,陆地风波却险艰。
雨洗新秋夜气清,悴肌无汗葛衣轻。
画檐分月下西壁,络纬飞来庭树鸣。
天色无情淡,江声不断流。
古人愁不尽,留与後人愁!
峡江饶暗石,水状日千变。
不愁滩泷来,但畏濆淖见。
人言盘涡耳,夷险顾有间。
仍于非时作,未可一理贯。
安行方熨縠,无事忽翻练。
突如汤鼎沸,翕作茶磨旋。
势迫中成洼,怒霁外始晕。
已定稍安慰,儵作更惊眩。
漂漂浮沫起,疑有潜鲸噀。
勃勃骇浪腾,复恐蛰鳌拚。
篙师瞪褫魄,滩户呀雨汗。
逡巡怯大敌,勇往决鏖战。
幸免与斋入,还忧似蓬转。
惊呼招竿折,奔救竹笮断。
九死船头争,万苦石上牵。
旁观兢薄冰,撇过捷飞电。
前余叱双来,山险固尝偏。
今者击橶誓,岂复惮波面。
澎澎三峡长,澎澎一苇乱。
既微掬指忙,又匪科头慢。
天子赐之履,江神敢吾玩?
但催叠鼓轰,往助双橹健。
夕阳尘土涨郊墟,六六峰头梦觉余。
竹色唤人来下马,乱蝉深处有图书。
客去钩窗咏小诗,游丝撩乱柳花稀。
微风尽日吹芳草,蝴蝶双双贴地飞。
龙头高啄嗽飞流,玉醴甘浑乳气浮。
扪腹煮泉烹斗胯,真成骑鹤上扬州。
綵胜金幡换物华,垂垂天意晚平沙。东君未破含春蕊,青女先飞剪水花。
夜逐回风鸣瓦垄,晓成疏雨滴檐牙。朝暾不与同云便,烘作晴空万缕霞。
张君献诗诗词巧,美女插花娇醉春。
公答七言夸笋笴,我无千里学骐驎。
夜吟谢朓澄江练,露湿陶潜漉酒巾。
归去应将锦囊贮,已胜珠玉莫愁贫。
国赋有常计,计者岂不贤。
日夜疲精神,自鉴膏火前。
新春力有余,锄荒东相偏。
垒土以起榭,掘沼以秧莲。
竹柏为冬荣,桃李为春妍。
役使吴楚艘,来泊常流连。
下江忘其险,入漕忘其邅。
许公作此意,吾亦见其权。
不独利於己,愿书棠树篇。