玳瑁琵琶缀玉环,为囊盛裹绣双鸾。
自从学得朝元曲,不对君王不敢弹。
自觉无春思,春长在眼前。
天晴梅堕雪,地暖草生烟。
独步迷山影,空肠饱涧泉。
乡心徒耿耿,为客又经年。
春风一夜浪花起,大蚌小蚌浮江沚。
渔蓑撒网唶嚄音,满载论斗不论斤。
寄语庖厨煮白汤,脱壳击肉和椒浆。
烂蒸鲜美波臣选,倾壶泼麵供早膳。
调羹娘子善刀藏,尚方滋味何分辩。
不须更说毳与皛,江南水菜人知少。
总道奇哉君善烹,明日饷君君当扰。
征客戍金微,愁闺独掩扉。尘埃生半榻,花絮落残机。
褪暖蚕初卧,巢昏燕欲归。春风日向尽,衔涕作征衣。
春沟水动茶花白,夏谷云生荔枝红。
青裙玉面如相识,九月茶花满路开。
悔却与欢期,空房香烬时。
那能如宝鸭,冷暖腹中知。
长安孤月半轮明,征夫远戍蓬婆城。古来离别难为情,况复萧条朔思生。
寒蛩东壁切叨鸣,不堪墙外砧杵声。感君独宿涕泗零,梦回枕席光荧荧。
起视银河天半横,枝头双鸟栖不惊。念我独兮忧伤并,安得沙场烽燧清。
腰县鹊印缦胡缨,鸳鸯为被合欢成,与君相对坐调笙。
我家东南同野老,自纺落毛采苹藻。
清风满袖读离骚,半亩幽畦种香草。
门前流水鸣溅溅,日暮归来自刺船。
遥山数叠作媚妩,落日断霞明晚川。
雨余汀草涨新绿,红衣湿尽鸳鸯浴。
采莲女儿何处来,唱我春风湖上曲。
瓮头酒熟方新篘,白鱼如银初上钩。
呼儿洗杓醉明月,酒酣更作商声讴。
褐衣曾替衮衣愁,肉食谁知藿食忧。
斩马尚方无可借,夜深灯下看吴钩。
积金累作山,山高小于址。栽花比绿珠,花落还相似。
徒有敌国富,不能买东市。徒有绝世容,不能楼上死。
只此上高楼,何如在平地。