千朵稼芳倚槛斜,一枝枝缀乱云霞。
凭君莫厌临风看,占断春光是此花。
父兄果能贤,子弟之所托。我生既不才,不足为汝学。
但颇好古书,口能辨纯驳。以古證于今,今人陷沟壑。
不慕笃天伦,智力日相角。匪因财货生,即由妻子作。
不慕农商业,飘飘日嬉谑。呼卢猎毛虫,弯弓落蜚雀。
不读圣贤书,甘心染污浊。戏同牧猪奴,反以为真乐。
不慕亲仁贤,日夜耽糟粕。蚁聚高阳徒,士远如孤鹤。
凡此今人行,为害胜鸩药。所志流卑污,惟家日萧索。
臭名播远近,闻者皆惭怍。劝尔效田荆,诫尔阋墙恶。
劝尔慕伯高,诫尔勿浮薄。劝尔读陶戒,诫尔勿樗博。
劝尔读初筵,诫尔勿酣酌。不见江上潮,一退日以涸。
不见日下冰,一消日以铄。不见地上土,一崩日以削。
不见园中花,一衰日以落。世事总如此,在人自知觉。
尔宜深究图,无徒轻诺诺。
去去来来霜满颠,贪他毕竟被他缠。挥戈有术思回日,鍊石无功愧补天。
崇让每探刘实论,□疑将续夏侯篇。酣来张袖江头舞,拂尽浮岚月在船。
侍讲传声重,游仙逸气多。石能移北海,庵不到东坡。
古道馀残碣,秋山满薜萝。此中最清胜,无奈岁寒何。
沙碛秋高宛马肥,哀笳一曲塞云飞。南都儿辈应相念,过尽征鸿犹未归。
孤城一上一伤神,佚道犹难信子民。累土莫忧过百雉,结茅今已历三旬。
山来粤北连多隘,地去黔西在接邻。近报荒蛮窥四境,正思戎马泪沾巾。
河池环绕尽皆山,叠嶂层峦莫可攀。问及智州人不识,名山虚列地图间。
小栏閒品玉参差,偷眼娇花绽几枝。曲罢巡檐聊骋望,秦楼烟雨正迷离。
此老冰襟似此君,共持寒操傲乾坤。飞尘不到王猷榻,烟色时封蒋诩门。
一径清风醒俗梦,千竿凉月洗诗魂。凤雏又喜青云远,白发无妨日对樽。
游莫逐,雕陵鹊。栖莫近,瑶台鹤。瑶台露冷铩羽翰,雕陵风高遇矰缴。
黄云夹陇粱稻肥,关河阻绝不得飞。鸥波浩荡,鸟道崄巇。
鹰鹯下视,罻罗高施。黄雀行,声正悲,野田余粒啄欲尽,蓬蒿满目将安之。