十年雅意少相如,堪笑乾坤共索居。行乐忽逢欢有酒,弹歌休道食无鱼。
天涯会见杨雄宅,案上惟馀老氏书。小槛凉风此时入,故园杨柳忆萧疏。
乌衣池馆一时新,晋宋齐梁旧主人。
无处可寻王谢宅,落花啼鸟秣陵春。
夭桃穉柳恣春妍,镇日呼群嬉水边。
忽地上棚宣进入,祗承未惯怕争前。
都门七月天气凉,榴花落尽杨叶黄。送君载酒都门道,疋马此时思旧乡。
君家金陵江上住,家世冠裳朝夕聚。蠹简牙签满几床,芝兰玉树当庭户。
自昔聪明夐不群,读书万卷思匡君。三策袖中未及献,一官赞务摅忠勤。
九年出补南安守,籍籍声名满人口。列郡官僚不敢欺,绕村黎庶皆耕耨。
黎庶耕耘岁每登,黄堂白昼清如冰。门无私谒心常泰,狱少冤民讼不兴。
迩来考绩朝帝所,卧辙攀辕民父母。共愿眼前留寇恂,毋令去后思何武。
黄门有子久鸣珂,远来相见情如何。人争京国誇桥梓,君却还山慕薜萝。
平明跃马长安路,綵绳玉壶酒如乳。遥波落木怆离情,明月白云引归趣。
凤皇山南白鹭洲,昔年别处今白头。秣陵风景常在目,却羡长江天际流。
飕飗一径风,松泉竞清响。盘沿渡石梁,面壑林扉敞。
日落山色浓,秋近节气爽。寂静憩诸天,新凉纳方丈。
石亭甃澄泓,香台逼纬象。竹几写微吟,匏尊得真赏。
幽树暝禽栖,空阶白月上。客自爱清游,冲烟复孤往。
旧识庞眉僧,相送出灌莽。意行欺猛虎,彭觥策铁杖。
湿云冉冉树藏鸦,秋岸无人小艇斜。
细雨入帘新睡起,晚□吹落木犀花。
未晓已成妆,乘潮去茫茫。因从京口渡,使报邵陵王。
始下芙蓉楼,言发琅琊岸。急为打船开,恶许傍人见。
发向横塘口,船开值急流。知郎旧时意,且请拢船头。
及门何许时,别舸发朝雨。白日吹江云,江空啼杜宇。