赤豹黄罴贡上方,虞罗致尔自何乡。微躯亦被雕笼缚,远视犹闻宝络香。
显晦山林齐感激,喧呼道路有辉光。名鹰侧目思翻掣,细犬搔毛欲奋扬。
随侍近收擎鹘校,上林新起戏卢坊。攫兔定蒙天一笑,磔狐应使地难藏。
贡官驰马尘埋面,驿吏遭箠泪满眶。南海亦曾收翡翠,西戎先巳效羚羊。
白狼也产从遐域,白雉犹劳献越裳。圣德从来及禽兽,欲将恩渥示要荒。
夜雨清池馆,晨光散石林。一舟相过日,千里独来心。
树拥江声断,潮生山气阴。异时怀旧意,应比未逢深。
凤凰鸣珠树,紫雁沧溟外。贾邓登云台,宁说富春濑。
此情难具陈,临河挽衣带。积雪太行路,明灭客行迈。
烈士有心许,佳人重情欢。投义既不易,识者良独难。
清秋理瑶瑟,为君发高弹。一曲未云乱,仰视孤鸿翻。
一举狭千里,再举青云端。我欲从之逝,羽短才力单。
声影中藏之,傥接排风翰。
白河日赤沙吐云,人喧吏閧迎神君。三月万花拥车入,满城竹马儿童出。
君昔坐郡襄汉东,气势三楚生雄风。擿奸无论汉张敞,秉义直到唐梁公。
霜飙偶折奋翅鹗,日月竟照凌云松。铁干久拟作隆栋,剑翮即暑追飞龙。
空同老儒不君识,倾盖逢之喜动色。论文开口夜尝旦,愤事扼腕昼遽黑。
南阳虽迩路终隔,音书易通见难得。我欲扳君数日住,南民望之馁待食。
君心透彻皓如玉,壶之清冰君材磊。落岿如万仞之立壁,高议足以排山岳,伟文足以华人国。
只恐兹邦难久留,汉庭来徵郭细侯。
四月月圆登快阁,天半晚窗雷雨入。邑中上客携酒至,欧阳罗子咸来集。
去年为阁初筑台,我时登之雷雨来。神明似有两岁约,晴雾歘值千山开。
千山回转江中流,徙倚阑干增暮愁。夕日下看衡岳破,波涛左顾匡庐浮。
苦思昨年生盗贼,大江南接江之北。烽火遥连海岱红,杀云眼见鄱阳黑。
斯邑汹汹今始安,我今对酒能不宽。诸君稍减般移苦,百姓新回种植欢。
北风江涌月东来,更说夙昔俱停杯。阴晴仓卒不自料,万事恍惚谁能猜。
潢池暂殄干戈衅,向隅犹抱疮痍哀。劝君置此勿复道,放歌且与云徘徊。
当年锦缆帝王州,此日荒津竞渡游。宾客未销梁苑气,江山聊写汨罗愁。
流金赤日偏输浪,似盖轻云故翼舟。鱼听歌钟沈复跃,燕窥舞袖去还留。
调冰雪藕佳人并,断艾分蒲上客酬。出溜只疑天上转,溯洄真在镜中浮。
阴阴瞑色凫鹥岸,袅袅风香杜若洲。醉里惊闻催住桨,别船追进夕筵羞。
水澄万形一,镜明别丑好。哲人静以俟,愚者苦纷扰。
君本观海人,扬旆向东道。高步登岱巅,横览尽洲岛。
匪云波水浩,秪见众山小。孔林秋飙入,漂萚委寒草。
明禋展躬谒,芜翳为涓扫。
金门趋讲罢,西园日暮时。繁阴交杂树,轻浪散清池。
玩芳因坐久,延月却归迟。还与同袍侣,携手咏新诗。
高居傍城阙,隙地富园林。天风下修竹,锵锵韵玉琴。
浮觞清沼曲,憩石碧梧阴。别有闻佳咏,因之仰素心。