长乐花枝雨点销,江城日暮好相邀。
春楼不闭葳蕤锁,绿水回通宛转桥。
根为石所蟠,枝为风所碎。赖我有贞心,终凌细草辈。
薄暮有所思,终持泪煎骨。春风惊我心,秋露伤君发。
黑牙黑面不堪收,此等虫儿莫去求。
若得面肥头脚大,杜家名号玉锄头。
刘家古寺城南曲,选得僧坊共醉吟。
野草幽花閒自媚,黄蜂白蝶静相寻。
半檐落日留难住,满地东风扫不禁。
漫道青春一分在,池边绿树已成阴。
江南四月薰风低,江南女儿芳步齐。晚云接水共渺瀰,远沙叠草空萋萋。白苎不堪论古意,数花犹可醉前溪。孤舟有客归未得,乡梦欲成山鸟啼。
寥廓秋云薄,空庭月影微。树寒栖鸟密,砌冷夜蛩稀。晓鼓军容肃,疏钟客梦归。吟馀何所忆,圣主尚宵衣。
深夜步秋檐,明月照石阶。
所忆不可见,乃爱徒兴怀。
我欲挂天帆,长江风浪摧。
我欲跨绿耳,苍林烟雨回。
只有坐长想,佳人安在哉。
何时觌来袂,双目冏冏开。
秋风日夜清,房栊有佳色。悠然东窗下,落落群松直。
楚中春巳动,江馆夜还风。才埒凌云客,情兼失马翁。
化工聊戏剧,吾道此开通。会展天池翼,相看鬓未蓬。