雷江。瘴乡。到日官梅放。讼庭无事昼帘张。沉水烟初飏。
醒酒茴香。消食槟榔。缓平湖菱芡想。琴堂。笛床。咏不了,蛮花样。
行路华山前,之官发黑年。
移家擬拔宅,作尉已呼仙。
近县云随鹤,当门树著蝉。
吟诗因夜坐,毛女落秋天。
新柳间花垂,东西京路岐。园林知自到,寝食计相思。
雨断淮山出,帆扬楚树移。晨昏心已泰,蝉发是回时。
此世荣枯岂足惊,相逢惟要眼长青。
从来不爱三闾死,今日凭君莫独醒。
徐州文壤基崇坛。老蔡径尺刳心肝。
铜槃照夜血光碧,上有惨澹双镆干。
请君载书许君死,彻器未竟盟已寒。
了知今人不如古,古人亦有难知处。
张生刎颈殓陈馀。郦儿给印屠诸吕。
劝君结交勿结心,报君多是逡巡人。
救饥重脱嗾獒厄,出淖曾叨食妈恩。
轻言诧心腹,心腹为祸媒。
畏途搀空薄侧掌,要离孤冢空崔嵬。
我愿中堂置瓮常盛酒,后列丝竹前宾友。
细腰灯前拓秋窗,有来白事酹其口。
交亦不必结,名亦不必闻。
燕南氍毹藉地醉,千载一笑平原君。
黯黯离筵夕照收,江城羌笛起边愁。念君此去三千里,何处关山是楚州。
江西飞鸟外,极目渺离愁。同侣时催发,征人不可留。
江湖双泪眼,天地一孤舟。挥棹从兹去,空伤旅鬓秋。
虫腹怀胎号产魔,落胎全仗水虾婆。
切须养办心休急,鬭者之时败者多。
倏烁夕星流,昱奕朝露团。粲粲乌有停,泫泫岂暂安。
徂龄速飞电,颓节骛惊湍。览物起悲绪,顾已识忧端。
朽貌改鲜色,悴容变柔颜。变改苟催促,容色乌盘桓。
亹亹衰期迫,靡靡壮志阑。既惭臧孙慨,复愧杨子叹。
寸阴果有逝,尺素竟无观。幸赊道念戚,且取长歌欢。
毖彼明泉,馥矣芳荑。扬晔神皋,澄清灵溪。灼灼吾秀,徽美是谐。
誉必德昭,志由业栖。
憩凤于林,养龙在泉。舍潜就跃,假云翔天。饪以味变,台以明宣。
言辞戚朝,聿来鼎藩。
昔尔同事,谓予偕征。暌合无朕,聚散有情。我端北署,子腾南溟。
申非授乖,饮泪凄声。
缅邈荆巫,杳翳江湍。三千既旷,繇役实难。想像微景,延伫音翰。
因云往情,感风来叹。
寝处燕说,指辰忌薄。仳离未几,节至采获。静念霜繁,长怀景落。
人道分虑,前期靡托。
视听易狎,冲用难本。违真一差,顺性谁卷。颜子悔伤,蘧生化善。
心愧虽厚,行迷未远。平生结诚,久要罔转。警掉候风,侧望双反。