握中有玄璧,本自荆山璆。惟彼太公望,昔在渭滨叟。
邓生何感激,千里来相求。白登幸曲逆,鸿门赖留侯。
重耳任五贤,小白相射钩。苟能隆二伯,安问党与仇。
中夜抚枕叹,想与数子游。吾衰久矣夫,何其不梦周。
谁云圣达节,知命故不忧。宣尼悲获麟,西狩涕孔丘。
功业未及建,夕阳忽西流。时哉不我与,去乎若云浮。
朱实陨劲风,繁英落素秋。狭路倾华盖,骇驷摧双辀。
何意百炼刚,化为绕指柔。
森森夜气落寒櫩,閒把离骚酒正酣。忽忆梅花不成语,梦中风雪在江南。
新命千龄启,鸿图累圣馀。天行应潜跃,帝出受图书。
礼若传尧旧,功疑复夏初。梦游长不返,何国是华胥。
侬(nóng)家鹦(yīng)鹉(wǔ)洲边住,是个不识字渔父。浪花中一叶扁(piān)舟,睡煞(shà)江南烟雨。
觉来时满眼青山暮,抖擞绿蓑(suō)归去。算从前错怨天公,甚也有安排我处。
我家在鹦鹉洲边住,是一个不识字的打鱼人。我在波涛中一叶扁舟上睡着了,外面下着大雨。
醒来时感到满眼青山都染上了暮色。抖擞绿蓑衣要回家去了。就算我从前错怪了天公,他也安排我做了渔翁啊。
鹦鹉曲:原名(黑漆弩),后因本曲首句易名为鹦鹉曲。侬:我,吴地方言。鹦鹉洲:在今昔对比武汉市汉阳西南长江中,后被江水冲没。此乃泛指。睡煞:睡得香甜沉酣。煞,甚极。烟雨:烟雾般的濛濛细雨。
抖擞:此作抖动、振动。甚也有:真也有,正也有。
炉煨榾柮烟容冷,酒泻茅柴春色轻。
夜坐不眠人悄悄,每梢随月绕窗行。
常时颇怪天厄汝,终岁匏瓜伤独处。漂摇家室到今日,却羡君身轻可举。
三年不见换须鬓,野鹤闲云渺何许。忽然矫翼落人海,执手亲朋泪如雨。
平生知己草间没,旅殡荒凉不能抚。桐桥烟月纵无恙,寂寞江干谁与语。
亦知鸿爪偶留印,刺刺沧桑话乡土。须臾惜此眼前景,明日轻帆挂湘楚。
尝闻仙人渡海术,授以尺杖如飞龙。
凭虚闭目不敢瞬,波涛汹涌喧天风。
兹岩山窟飞海岸,进扫一涧声何雄。
瞑行千步水入耳,明探万壑云生胸。
嵚崖滴乳芝玉脆,剜穴喷泉水莲腮红。
神仙缥缈在何许,心平意定天为通。
此行况复匪游戏,出门借问春耕农。
冈峦一带明残阳,林花掩映春风香。笋舆得得忘路长,九峰遥障波汪洋。
陈山屼峍临中央,振衣直上登高冈。海天渺渺云水黄,陡然突起涛头狂。
海风吹水势莫当,凭空壁立千丈强。冯夷击鼓角龙翔,银楼十二随飞扬。
仰观俯瞩何茫茫,须臾捧出玻璃光。白波万顷摇扶桑,蜃楼鲛室争辉煌。
潮平忽见遥山苍,数峰若与船低昂。吁嗟乎!潮汐往来那可测,安得假我凌风翼,飞向瀛洲问消息。
江风朝暮半晴阴,绀宇飞甍接翠岑。
手摘匏瓜曾未遍,身从鸥鹭得相寻。
各年舞袖云崖冷,几度桃花春水深。
犹有门前旧诗句,松风万壑老龙吟。
下帷长日尽,虚馆早凉生。芳草犹未荐,如何蜻蛚鸣。秋风已振衣,客去何时归。为问当途者,宁知心有违。