溪头不种桃花树,商贾年年桥上多。昨日扁舟风雨过,无人肯著钓鱼蓑。
老来多积感,久别语翻稀。亭竹栖烟薄,江风吹浪飞。
闲情同落落,衰影自依依。应念吾生拙,中宵慰息机。
青溪三面曲,曲曲尽清流。送我向何处,言寻杜若洲。
采兰空已老,解佩倩谁修。一写箜篌怨,云中江树秋。
长门寒水流,高殿晓风秋。昨夜鸳鸯梦,还陪豹尾游。前鱼不解泣,共辇岂关羞。那及轻身燕,双飞上玉楼。
皋夔不著书,周召不决科。
端坐庙堂上,四海臻泰和。
吾道固如是,后来文艺多。
嗒然空山中,独抱明良歌。
寿阳出发月光灭,夹道荦确马蹄热。四十里至平定州,濛濛元气山头结。
颇嫌阴晦封晨辉,忽见霏微数点雪。石子五色锦缀纱,桔树千株眼生缬。
大壑急流奔弩箭,横峰侧岭卧精铁。向午皦日暖生春,望中杰阁驾寥泬。
杖策徒步石路危,牵衣屏息人力竭。绕膝儿孙让几层,垂地星河惊一瞥。
巨灵掌擘八荒低,雷公震鼓四维裂。我闻卯次为春门,字义流传祖仓颉。
又闻阊阖开天门,浩荡阳和万民悦。此门直令天人通,群仙朝会进由阒。
崤函空自骇文陵,会稽那及称禹穴。更陋江南矗两峰,孤帆一片波涛折。
城隅税鞅欣来游,应图霍山两奇绝。
行庐山色暝,七夕夕郎归。引手明河近,回瞻列宿稀。
新凉生禁树,余曝入宫衣。天巧宜频乞,惟于宦路非。
空山虽有寺,净土已无僧。蛙閒登荒殿,鼯穷窜寿藤。
法身经雨绘,慈相任尘缯。销歇有如此,令人感慨增。
虞山古柏几千岁,根盘节错罗星文。
灵气常悬白日雨,疏枝乱洒青天云。
霜柯露干了不识,半是苍苔半成石。
石上犹存古镜光,青萍未拭芙蓉色。
我来八月秋气浓,月明满地蟠虬龙。
赤脚大叫不忍去,长风吹落虞山钟。
天生异物讵可测,呵护常闻鬼神泣。
岩壑宁教无此材,岁寒然后知松柏。
内苑繁华柳放丝,御沟流水涨胭脂。欲将心事题红叶,未识随流付阿谁。