杖藜晓上清风阁,北望云山渺云壑。怀公不见诵公诗,清庙朱弦为谁作。
晨星落落今数公,平生出处将无同。我生与世早多忤,乞身归卧湖山中。
伻来远致两罂水,风致年来那有此。品题未拟桑苧翁,煎法曾傅玉川子。
力田自好任逢年,陇云寄我山中篇。汉庭共诧大人赋,那知山泽非臞仙。
与公周旋亦云久,不饮每酣公瑾酒。子牟魏阙本江湖,公也那能忘黔首。
我心古井终不波,杞人之忧忧岂过。缄诗远寄惠山下,问公究竟其如何。
燕燕兮于飞,深深兮重闱。朝捲帘兮放燕出,暮捲帘兮待燕归。
朝朝暮暮兮燕无我违,胡然兮一旦燕惊飞而不下,怅巢是而人非。
万里兮乌衣,去此兮畴依。岂无连云画栋兮,诚不忍其故栖。
松楸郁郁兮京口之垄,逝将衔泥兮相孝子而营冢。
江上秋阴薄,晚风生树颠。
高尘卷苍霭,归鸟度青天。
牧马平芜野,捕鱼斜日船。
千村新稻熟,茅屋起炊烟。
飞峦立万石,正面俯清波。心喜到佳处,吾将营此窝。
江芜烟浩荡,野竹雪婆娑。冻鹱相看久,忘机意共多。
古堞晴观涨,幽蹊缓踏莎。槐丝低挂蠖,桑茧自成蛾。
吏散庭花落,朋稀野雀过。却思前数载,官事猬毛多。
江妃新庙下,队伍耀弓刀。半载别离远,一官巡警劳。
峰头挂星汉,关口吸云涛。见面即分手,舟行月满篙。
时维正月初五日,人在钟山第一峰。石磴轻风随马去,宝珠佳气结飞龙。
四方文物成嘉会,六代京都览旧踪。我亦追随冠盖后,未容归隐抚孤松。
何事重新作此年,身无疾病意欣然。
春风莫但开桃李,吹落妖星静九天。
饶须羌鼻似羌浑,人在山头羊在门。
欲把流霞来饮汝,未甘便唤作曾孙。
草堂潇潇淅江头。傍林丘。买扁舟。隔岸红尘,无路近沙鸥。枕上有书尊有酒,身外事,更何求。暮云归鸟仲宣楼。敝貂裘。为谁留。千古书生,那得尽封侯。好在半山亭下路,闻未老,去来休。