平生闻赤壁,今日到黄州。古戍参差月,空江浩荡秋。
艰难念时事,留滞岂身谋。索索悲风里,沧浪亦白头。
积雨已连月,长沙尚春寒。今朝定何朝,唤客来江干。
问讯湘西寺,雾重江漫漫。聊须万斛舟,渡此千尺湍。
老松如相迎,翠落头上冠。却望城中花,宝髻垂珠鬘。
劝农有故事,般乐非所安。薄晚会春园,老稚随马鞍。
彘肩侑尊酒,呼唤来同盘。从容及鄙事,尔汝开心肝。
我是耕田夫,偶然此为官。饱不知稼穑,愧汝催租瘢。
愿言各努力,长年好相看。
储祥吴越王家子,媲德蓬莱阁上仙。汤沐几年开大国,笄珈长夜掩穷泉。
鸾台晓月悲尘镜,凤轸春风泣断弦。木落荄枯何限恨,藁砧应赋悼亡篇。
国朝画手不可数,神妙独数高尚书。
尚书意匠悟三昧,笔力固与常人殊。
林树无根云懵懵,昆仑泰华云中涌。
山城野店不逢人,碧波翠嶂淋漓动。
于今绝响三十年,尚书笔法谁能传?片藤尺青不易得,使我感慨心茫然。
吴兴老赵蓟丘李,两地清风俱委靡。
古人丹青亦消毁,后学纷纷无乃是。
卫生卓荦志有余,妙龄声誉驰江湖。
泛观今昔意未足,直与造化论锱铢。
呜呼!安得有绢请君画竹冠?置我长松下,坐看青山白云过。
运尽黄旗晋祚开,天星俄复坼三台。方惊掘地双鹅起,已见浮江五马来。
草暗离宫碑仆土,雨残战地骨生苔。当时一掬新亭泪,犹带寒潮日暮回。
江馆当西澨,山堂向北隅。旧樊聊补坏,新竹复嘘枯。
嘉此神明劳,森然雨露濡。贤才世闽海,之子冠洪都。
生意原无息,休徵固有符。浑涵由地脉,腾达即天衢。
故业诗书远,能官俊造须。材称人似玉,宾待凤将雏。
照映丘园重,流传赋咏俱。拟同嘉树传,来作瑞筠图。
长河风急波浪恶,青天昼黄尘漠漠,瓠
崔郎胸次奇突兀,兴来从人索纸笔。斯须千峰万峰出,底用一石画五日。
上饶道人列仙癯,示我新作云巢图。涂岚抹雾思更逸,古色满眼苍寒俱。
重溪叠谷各异状,坏木崩石森相向。翠微最上云所栖,道人又在云之上。
数椽丹室荫白茅,团团云间如一巢。拂衣拂著宿鹤背,挂剑挂落长松梢。
空濛杳霭迷处所,岂复漂摇畏风雨。既非鸟窠老衲子,无乃中林古巢父。
填窗拥户昼不开,神光隐见金银台。云之君兮凤为马,往往玉箫吹月来。
道人几年游上国,卖药壶中人不识。洞玄宫观一黍珠,灵秀似与仙都敌。
故巢未破归便得,归到玉山多美石。我诗毋刻刻此图,留照千秋山水碧。
合欢花样满池娇。用心描。数针挑。面面芙蕖,闲叶映兰苕。
刺到鸳鸯双比翼,应想像,为魂销。
巧盘金缕缀倡条。隐红绡。翠妖饶。白玉函边,几度坠鸾翘。
汗粉啼红容易涴,须爱惜,可怜宵。
牡丹芍药冠池台。缕金杯。锦云堆。最恨颠风,横雨故相催。
国色天香虚过了,红片片,卧苍苔。
绿阴篱落暗香来。野酴醾,刺玫瑰。照眼遗芳,烂漫趁晴开。
纵使专春春有几,花到此,已堪哀。