使导导我滇山麓,珍翠文犀看不足。五芝闻在五华巅,足茧随君蹑幽谷。
一芝蹇卧云外峰,四芝采采归筠笼。灵根未许落凡手,合种君门为君有。
人问艳说桃李花,君能识拔超烟霞。人间岂少芙蓉怨,君为披寻出尘溷。
与君臭味真苔岑,搴芳撷秀同一心。愿芝日共琅玕长,祝芝水作金石音。
忆昔仙人种瑶草,十年恐委荒山道。呼龙耕烟鹤守云,苦心调护天为老。
凭君拾取贡瑶京,应使仙人笑绝倒。彼隐士兮如可招,我诗欲寄商山皓。
送君张掖郡。
分悲函谷关。
欲知肠断绝。
浮云去不还。
年时枫底白鸥乡。欸乃一溪凉。今日重寻,冷红十里,不见旧渔郎。
君言鉴曲终须乞,此事且商量。满地江湖,渐无人矣,容我占沧浪。
无可奈何生午凉,暮年王粲更情伤。
一川水净鸥能白,九月秋归蝶自黄。
洛下篇章还独咏,辽东城郭正想忘。
纷纷后土涂泥甚,小试庄周曳尾方。
人在幽窗柳在阑,楼头杜宇一声残。
梦魂惊断梨花月,寂寞五更风雨寒。
疏渠行活水,水鸣空院幽。
堂坳地母小,中有万里流。
向来手拮据,华屋俄荒丘。
犹余愚沟迹,洗我中山羞。
九河且平陆,起灭况一沤。
相娱亦聊耳,南涧何多忧。
羡兰台词客,久擅雕龙,年华未老。肮脏风尘,喜宦情偏好。
醉墨霏烟,吟船弄月,梦断吴山晓。桃叶江边,莫愁湖畔,春风来早。
欣睹琼阶,桂枝初长,佳气充闾,金线绣褓。玉骨非凡,似神驹騕袅。
此际香闺,红妆群拥,看轩渠含笑。子夜笙歌,沉沉凤蜡,玉山醉倒。
万绿丛中春事阑,杨花如雪满江干。
露沾花树蝶衣重,雨著芹泥燕嘴寒。
愁到吟肠诗绾断,梦依棋局客敲残。
何时买得青山住,炼就蓬壶换丹。
闲赏步易远,野吟声自高。路无人到迹,林有鹤遗毛。物外趣都别,尘中心枉劳。沿溪收堕果,坐石唤饥猱。
正中秋初过,淡碧云容,嫩凉天气。紫府真仙,暂谪居尘世。慕道高情,照人清骨,是寿星标致。德在民心,勋藏帝室,清芬相继。
庭有芝兰,世调鼎鼐,晋美乌衣,汉称韦氏。未必当时,解功成身退。天下苍生,未知此意,望谢公重起。善颂阴资,何须更觅,西山灵剂。