朔雪炎风共此年,中原父老亦堪怜。竖儒屡遣祈求使,大将空持杀伐权。
忠谊有碑书大节,奸邪无面见重泉。至今宰木犹南拱,遗憾西陵是墓田。
边头何惨惨,已葬霍将军。部曲皆相吊,燕南代北闻。
功勋多被黜,兵马亦寻分。更遣黄龙戍,唯当哭塞云。
昼公昔在云门寺,曾笑陈丘久不归。
草坐麻衣今不见,独来林下钓寒矶。
牙旗风软马萧萧,渭水归来气更豪。想得龙沙西北道,际天秋草黑山高。
牛放平芜绿满郊,小池储水灌新苗。夜归醉共妻孥乐,不与陶朱斗富饶。
二十逐嫖姚,分兵远戍辽。雪迷经塞夜,冰壮渡河朝。
促放雕难下,生骑马未调。小儒何足问,看取剑横腰。
中原千里志,西湖四尺坟。
长城忍自坏,神器凭谁分。
流血应为碧,涅背谩成文。
覆巢无全卵,谗锋射元勋。
英魄孰相友,涛江有伍君。
〔一作卢象诗〕
篱间(一作中)犬迎吠。
出屋候荆(一作柴)扉。
岁晏输井税。
山村人夜归。
晚田始家食。
余布成我衣。
讵肯无公事。
烦君问是非。
灅川冰尽水泱泱,堡堡人家唤莳秧。田中每得鸟兽骨,云是胡王旧猎场。
四月旌旗出白狼,千山晴雪照油幢。预知水草军无乏,试辨风云虏欲降。