腊尽初看秉钺行,春明已奏凯歌声。共言荒徼时将泰,喜见长缨事竟成。
蛮峒总知瞻北极,圣朝无复议南征。夜来风雨溪头急,疑是天河洗甲兵。
消息东南迥不闻,每缘篇咏辄思君。环桥礼乐趋晨旭,两地壶觞隔夕曛。
赤帜先登才独步,白门重聚意俱勤。新诗持赠辉双璧,相忆何如但暮云。
胜地无常主,高人自结庐。环门多水竹,混迹岂樵渔。
万卷连床富,群花向日舒。琴尊俱乐事,何羡府中居。
皇家首善枕居庸,山河孕毓环青葱。绣户朱门通十道,龙楼凤阁严九重。
簪缨漏待鹓鸾簉,戟卫营连虎豹雄。贵倖轩车流似水,豪游衣马气如虹。
玉帛群方俱萃止,赆琛无远不同风。昔时天子日临御,将相安危深眷注。
宵衣咫尺近重瞳,便殿从容亲谠语。自从回禄稍为灾,将作频烦忧爰处。
两宫虽幸觏重新,三殿才闻工乍举。大内深居静有常,天上人间渺莫睹。
迩来况复多妖氛,去年暑雨溢城闉。至今食玉兼炊桂,在处釜鱼与甑尘。
闾阎生理日消索,今昔人心异笑嚬。主计帷中难借箸,司马门前惧脱巾。
庙算由来因圣主,国是兼之藉大臣。坐看调燮先宁迩,四海同归万历春。
挂席出邗沟,长江接远流。晴霞光海树,初日起沙鸥。
山色微浮玉,潮痕不辨牛。忽过京口渡,绝爱晓风柔。
迢递山河拥帝京,君王深在九重城。
阳和不散穷途恨,江上几看芳草生。
古往今来只如此,水流花谢两无情。共知人事何尝定,身贱多惭问姓名。
各有性情,倚立坐行。高深得手,黑白分枰。山川满目,今古纵横。
跃渊鱼在,在阴鹤鸣。马宜芳草,人乐群英。瀛洲胜迹,始唐迄明。
藏身谁子,有貌无名。春风铿尔,意往神迎。
携手入青山,输情凭绿斝。自赧酒肠轻,浩落因友藉。
松岩旧所耽,趁此暮春暇。参差迷岫云,近远纷相迓。
朝雨蓄微泉,石湿未全泻。屐齿滑苔痕,扪萝微可借。
攀扶向石床,指点从僧舍。步驰杂啸歌,清赏谁能罢。
兴言今古殊,仰俯倏焉乍。童冠沂雩中,少长崇山下。
所欣情事如,肯认风光亚。成诗问几人,归咏各无差。
主有未尽欢,余曰未卜夜。浩然千载思,留兹一刻价。
收拾春宵馀,持以返造化。
行步欹危叟,爱花复怕春。独凭诗酒在,恕此白头人。
古道夕阳平,衔西送客程。客程无止息,明月复东迎。