夜饮华堂烛屡灰,暗香浮处数枝梅。
坐中一笑对三粲,客里此欢能几回。
醉后不知歌扇去,归时还是晓钟催。
露浓月白溪桥路,但记群山翠作堆。
运行元化不参差,四极中华共一时。正气才随灰律变,
残寒便被柳条欺。冰融大泽朝阳觉,草绿陈根夜雨知。
不信风光疾于箭,年来年去变霜髭。
紫禁迢(tiáo)迢宫漏鸣,夜深无语独含情。
春风鸾(luán)镜愁中影,明月羊车梦里声。
尘暗玉阶綦(qí)迹断,香飘金屋篆(zhuàn)烟清。
贞心一任蛾眉妒,买赋何须问马卿(qīng)。
紫禁城如此遥远,只有那宫中的更漏水滴滴落的声音;夜深人静,我独坐着心里满是愁绪。
镜中的容颜好似幻影无人欣赏,皇上就像那天上明月高不可攀只能于梦中听那车轮滚动的声音。
台阶无人打扫已积满薄尘,香烟袅袅在屋里飘荡显得那么冷清孤寂。
我心坚贞不屈,哪怕让他人的妒忌,要想写出《长门赋》那样哀绝的文章又何须用千金。
迢迢:遥远。
羊车:宫中用羊牵引的小车。也指装饰精美的车子。
马卿:汉司马相如字长卿,后人遂称之為马卿。
年年玉镜台,梅蕊(ruǐ)宫妆困。今岁未还家,怕见江南信。
酒从别后疏(shū),泪向愁中尽。遥想楚云深,人远天涯近。
长年累月对着玉境妆台,都是把自己打扮成时髦的梅花宫妆,已经厌倦得毫无兴趣了。至今还不见心上人回来,极想收到他的书信,又怕那信里报告他在外遇到不测的消息。
自从和他分别以后,我酒也少喝了,而在秋思中流尽了眼泪。我朝朝暮暮都挂念着羁旅在江南的心上人,他去的地方可比“天涯”还要遥啊!
镜台:上面装着镜子的梳妆台。梅蕊宫妆:喻女子华美妆饰,或喻梅花。江南信:咏对朋友的思念之情。
楚云:比喻女子秀美的发髻。
六朝游观委蒿蓬,想像当时事已空。
半夜楼台横海日,万家萧鼓过江风。
金山寺近尘埃绝,铁瓮城深气象雄。
欲放船随明月去,应留闲暇待诗翁。
燠沐阳和盛,苍筤老色浓。大明消积雪,青霭遍诸峰。
远浪浮赪鲤,惊雷起蛰龙。去年南去雁,蓟北又相逢。
溪上春无赖,清晨坐水亭。草芽随意绿,柳眼向人青。
初日收浓雾,微波乱小星。谁歌采蘋曲,愁绝不堪听。
荪桡送桂旌,沿洄多冶情。扳条约翠袖,掬水弄璚英。
清吹随风度,纤腰束素明。家居白下里,夫戍洛阳城。
明光朝执戟,细柳夜分营。许国承恩重,忘归念妾轻。
贞心似江水,朝夕向东倾。
欲探年光好,春风入酒帘。
寒威随雪解,芳意逐情添。
塞雁今回阵,冰鱼稍出潜。
王孙幽兴动,颜巷自安恬。