振衣拂晓启松扃,月淡风轻酒顿醒。密竹含烟争滴翠,幽兰浥露远闻馨。
清怜高洁蝉嘶柳,閒羡优游鹿食苹。试枕碧流端洗耳,白云深处诵黄庭。
锄田当日午,汗滴禾下土。谁念盘中餐,粒粒皆辛苦。
地偏生事僻,转觉入城遥。犬吠三叉路,人行独木桥。
炊烟时灭没,村酒自招邀。昨日蚕新浴,柔桑绿满条。
世乱难为士,存身各有致。
鹿门一辈人,未测语何事。
读书易为感,时节已徂秋。
行游固可适,岁月不留。
高斋旷而寂,人务罕相酬。
千载事了了,宁不慕前修。
道在无今古,天运每周流。
万理由我具,消摇极冥搜。
为乐不在兹,况复储怨尤。
予本楚狂士,意气迈九州。
偶然似有契,持身寓林丘。
万钟非所辞,一毫非所求。
雨混烟迷,听萧萧、声填空阔。湘帘不上银钩,恨寥落、一秋佳节。
云外天香,黯黯把、蟾光顿灭。夜深沉、灯火楼台,人寂寥,管弦风月。
天涯有恨成离别。正凄凉、人悲圆缺。是今宵、缺在人间,怕团圆、天边皎洁。
泪点雨声厮混,把愁肠万结。叹此夜、千种离情,尽发付蛱蝶。
螺峰堆绿。夜来经雨,浑似膏沐。飞泉怒泻崖谷,悬霜练□鸣苍玉。虎迹岩前过处,踏破翠苔褥。听啼鸟,山北山南,树杪残云自相逐。蓬门书掩稀来躅。称幽人、独步看新竹。移床松下零落,三四点、怎沾缃轴。日永如年,况是身闲不受拘束。休妄想、*鹭朝班,聊且伴麋鹿。
持麾出莲幕,给饷趋辕门。师征抵深谷,漕转溯穷源。
滩危白石齿,山东洪涛奔。舟楫苦不前,简书日纷纭。
既虞军食乏,复恐民力烦。王事亦有终,黾勉服其勤。
奚必矢石间,而后树功勋。策名及振旅,足可沾殊恩。
春事今如此,凭高兴未阑。
半帘疏雨过,一院落花閒。
草色迷幽迳,禽声出晚山。
东风能育物,不改鬓毛斑。
乘马陟层阜,回首睇山川。攒峰衔宿雾,叠巘架寒烟。
百重含翠色,一道落飞泉。香吹分岩桂,鲜云抱石莲。
地偏心易远,致默体逾玄。得性虚游刃,忘言已弃筌。
弹冠劳巧拙,结绶倦牵缠。不如从四皓,丘中鸣一弦。