叹息复叹息,叹息长书空。杀贼五年无寸功,今者又送君从戎。
七星战袍衬金甲,三山尖帽飘猩红。牙旂晓发玉花骢,猛士双剑立西东。
爷娘妻子不用哭,上马更劝黄金钟。黄金钟,琥珀浓,豪气千尺摇晴虹。
明日军门揖主将,论军未可皆雷同。安成之寇容易攻,庐陵凋弊遗民穷。
自非奇谋决擒纵,烦费日久谁当供?君家伯仲尽少年,正好变化扳飞龙。
颇闻幕府多才雄,为我问信毋匆匆。我有大羽箭,不杀南飞鸿。
要如鲁仲连,系书射入聊城中。祇缘骨相不受封,不如扁舟归去长伴沧浪翁。
圣人履天位,驭世应昌期。宝历千年运,神京万世基。
梯航来职贡,海岳拱神祇。常道陈中夏,仁恩洽四夷。
仪文唐制度,官属汉威仪。气正三辰顺,年登百谷滋。
河清龟出洛,日暖凤鸣岐。大地歌谣满,唐虞今在兹。
不愁寻水远,自爱逐连山。虽在春风里,犹从芳草间。
去程何用计,胜事且相关。旅逸同群鸟,悠悠往复还。
十载名兼利,人皆与命争。青春留不住,白发自然生。
夜雨滴乡思,秋风从别情。都门五十里,驰马逐鸡声。
眼前迎送不曾休,相续轮蹄似水流。门外若无南北路,
人间应免别离愁。苏秦六印归何日,潘岳双毛去值秋。
莫怪分襟衔泪语,十年耕钓忆沧洲。
持此清尊酒,送君征马尘。秋风辞北阙,别路在西秦。
渭水花千树,峣关月一轮。试看五陵上,何似汉时春。
商洛转江濆,一杯聊送君。剑愁龙失伴,琴怨鹤离群。楚驿枕秋水,湘帆凌暮云。猿声断肠夜,应向雨中闻。
调瑟劝离酒,苦谙荆楚门。竹斑悲帝女,草绿怨王孙。
潮落九疑迥,雨连三峡昏。同来不同去,迢递更伤魂。
都门晓送客,酒尽动愁颜。一见复相别,孤舟何处还。
黄花秋满目,绿水远连山。回首空惆怅,金台落照间。
熙熙春日晖,绵绵原上草。原草含春晖,青葱生意好。
流光忽西驰,瞬息春已老。谁知寸草心,怀恩竟难报。
万君边阃英,所志在忠孝。缅思堂上亲,背弃一何蚤。
感此春晖图,中心惄如捣。