新秋病骨顿成衰,不度溪桥半月来。
无事闭门非左计,饶渠屐齿上青苔。
断崖卧水口,连冈抱城楼。
下有吴蜀客,樯竿立沧洲。
雨後涨江急,黄浊如潮沟。
时见山峡船,铙鼓噪中流。
适从稠滩来,白狗连黄牛。
涡濆大如屋,九死争船头。
人鮓尚脱免,虎牙不须忧。
世人何恶死,死必胜於生。
劳劳尘土中,役役岁月更。
大寒求以{左日右奥},大暑求以清。
维馁求以饁,维渴求以觥。
其少欲所惑,其老病所婴。
富贵拘法律,贫贱畏笞榜。
生既若此苦,死当一切平。
释子外形骸,道士完髓精。
二皆趋死途,足以见其情。
遗形得极乐,升僊上玉京。
是乃等为死,安有蜕骨轻。
日中不见影,阳魂与鬼并。
庄周谓之息,漏泄理甚明。
仲尼曰焉知,不使人道倾。
此论吾得之,曷要世间行。
溅溅溪流散,苒苒石发开。
一朝辞浣沙,去上姑苏台。
歌舞学未稳,越兵俄已来。
门上子胥目,吴人岂不哀。
层宫有麋鹿,朱颜为土灰。
水边同时伴,贫贱犹摘梅。
食梅莫厌酸,祸福不我猜。
妾命似春冰,不受杲日照。
有分定随流,绿波应解笑。
不是郎情薄,自是郎年少。
待郎欢厌足,妾发如蓬藋。
春霁重行行,行行在墟里。
摅怀厌楼观,寓兴欣山水。
断壁翠连云,寒流清见底。
主人开禄樽,下马临芳芷。
澄溜泻湾漘,跳波生石齿。
园林始弄萼,皋垅时鸣雉。
谈谑忘机心,笑言惊俗耳。
旷哉兹日游,何羡稽山美。
院落无人到,游丝自短长。细风添霁色,斜日转流光。
柳入莺边嫩,花飞燕外香。一杯春昼永,试与问年芳。
朝随双鸳鸯,暮为孤凤凰。春风顾盼间,罗帐生辉光。
金盘荐玉食,王母持雕觞。能得几时好,顷刻成参商。
夜月满空阶,馀香在衣裳。人生喜欢乐,失计易沮伤。
本谓荣九族,旦夕如金张。一身乃命薄,粉泪空徬徨。
应羡里闾间,百岁同糟糠。悔不祇从媒,随分作妻房。
莫言草木未知秋,今日风云已自愁。
独傍黄尘骑一马,行看萧索听飕飕。
斜径偶通南埭路,数家遥对北山岑。草头蛱蝶黄花晚,菱角蜻蜓翠蔓深。