人无别意天将妒,诗有余音辍又吟。官舍传钞吏腕脱,平阴勇爵子先鸣。
由来已狎江潭险,此去空闻风雨声。蓐食卷单方侍发,世情一为叩先生。
天弧夜射青麟死,天下诸侯庆牛耳。
完璧城边走赵人,击缶台畔闻秦声。
池中夜浸一片月,年年草绿春风发。
猛将鞬腰取豹韬,牧童扣角来狐窟。
百花深处小危楼,千步苍苔到叶舟。
一夜楚江寒食雨,离人白尽未归头。
杏园芳草雨霏霏,亟折千秋卷画旗。自过清明多病酒,不知花落到荼蘼。
病里俄惊报讣音,狂风号野正凄阴。
归来哭向残妆处,冷月寒花泪滴深。
回风度雨近金銮,高阁疏帘隐几看。
乳燕营巢欣土润,娇莺掷柳怯枝寒。
添流欲染方春色,拂座应怜独冷官。
目送余云过别殿,不知银钥动阑干。
白玉为竿丁字成,黄金绣带短长轻。强遮天上花颜色,不隔云中语笑声。
松箄丝网架江头,丛绿新篁傍水楼。一片风帆三十里,买鱼煮笋到真州。
壮哉射虎将军孙,惜哉扼虎边军魂。旌旗半捲日光薄,风吹野水秋无言。
生降孰与死战乐,天子未负将军恩。阵前八骏血为泪,仰面不见咸阳门。
祁连山头堆苜蓿,将军多马今何赎。
生平见雪颠不歇,今来见雪愁欲绝。昨朝被失一池绵,连夜足拳三尺铁。
杨柳未叶花巳飞,造化弄水成冰丝。此物何人不快意,其奈无貂作客儿。
太学一生索我句,飞书置酒鸡鸣处。天寒地滑鞭者愁,宁知得去不得去。
不如著屐向西头,过桥转柱一高楼。华亭有人住其上,我却十日九见投。
昨见帙中大可诧,古人绝交宁不罢。谢榛既与为友朋,何事诗中显相骂。
乃知朱毂华裾子,鱼肉布衣无顾忌。即令此辈忤谢榛,谢榛敢骂此辈未。
回思世事发指冠,令我不酒亦不寒。须臾念歇无些事,日出冰消雪亦残。