似欲飞腾起,星眸势可招。平生酣白战,远志碍青霄。
竹兔何愁得,林貙不敢骄。无由配鸾凤,勿以比鸱枭。
乾坤一画本谁无,看到羲爻看禹谟。何处梅花非太极,眼中龙马又河图。
有形万物皆堪我,无水人间不可湖。多少天机言不尽,花枝今夜鸟频呼。
远山青两峰,老树红一叶。我怀不可羁,空江下明月。
醉眼茫茫信欲看,百年契合古人难。谁知老病扶犁手,也得先生共肺肝。
聚散有天抬皂盖,行藏无地了渔竿。岳阳楼好湖天阔,倘许相思一倚阑。
张子三年游赤县,每望西山情恋恋。故人潘阆忽我过,为说西山景堪羡。
玉泉瀵出山之根,晴雷喧空山若颤。涧流绕我读书庄,落花游鯈相回旋。
傍涧腴田百亩馀,春蔬秋果栽应遍。推窗正视诸佛卢,紫翠丛中金碧绚。
先生有意此移居,可以藏修可游衍。轩冕红尘飞不来,静玩天人穷圣宪。
我闻此语喜无极,便得载书酬夙愿。高弁长裾三四徒,助我蒐罗亲笔研。
试将越砥砺铅刀,漫把吴丝添袜线。故写幽怀入草图,买山无资先立券。
图中三子知为谁,我欲挽之为保见。粉署王郎赞一言,他日来游共清燕。
每于极盛须防厄,看到将残倍有情。惭愧斯人长寂莫,不华不实度虚生。
东西邻比纷禅榻,又复巍然踞此床。不读佛书良寡陋,若行卿法恐荒唐。
学儒自笑生天晚,禦侮争传碎钵忙。安得證人昌坠绪,海门弟子息狓猖。
笔墨生幽思,山居春日长。独谣桥上路,亦自惜年芳。
何代华阳逸,遗音瘗鹤铭。胎禽漠然化,腕兔若为灵。
势挟云螭驾,图分山海经。羽仙将墨客,无不掞天庭。
此心元与朔方暌,为探风沙羽翼齐。新起渚田聊且下,旧开云路不曾迷。
天连衡岳青居半,水极潇湘白自西。近日穹庐徙无所,好音先得报秋闺。