冰柱雪车谁复作,礬头凌面未能摹。
北窗挥汗浑无奈,漫借君家却暑图。
携书兼带剑,未必事班超。
暂向天涯去,休辞故国遥。
蛇珠生暗陇,蜃气积寒潮。
别后知相忆,琴窗谩寂寥。
春风有脚到柴门,最爱朝曦气自温。养性颇知学是贵,涵情尤识道称尊。
土牛应候农功起,木铎传音官儆存。惟愿四方成乐岁,投戈解甲牧鸡豚。
朝饮层冰瀹性灵,夕餐秋露引修龄。江湖大瓠中无物,海峤方壶外有情。
貌示神巫机阖辟,醉邀市掾酒芳馨。何人欲作先生传?长忆寒菹月满庭。
羊肠知几折,行尽水村村。
扪壁穿云廾,攀萝过石门。
寻踪知虎在,红塔见师存。
他日重来地,松枝拂苏痕。
远望更嵯峨,长松挂绿萝。浮云归太华,高阁倚晴河。
露溢蝉声急,岚光雁影多。酒酣人散后,明月满山坡。
谁如南浦傲烟霞,白葛衣轻称帽纱。碧玉蜉蝣迎客酒,
黄金毂辘钓鱼车。吟歌云鸟归樵谷,卧爱神仙入画家。
他日凤书何处觅,武陵烟树半桃花。
春草纷碧色,佳人旷无期。悠哉千里心,欲采商山芝。
叹息良会晚,如何桃李时。怀君晴川上,伫立夏云滋。
凛凛秋闺夕,绮罗早知寒。玉砧调鸣杵,始捣机中纨。
忆昨别离日,桐花覆井栏。今来思君时,白露盈阶漙.
闻有关河信,欲寄双玉盘。玉以委贞心,盘以荐嘉餐。
嗟君在万里,使妾衣带宽。
罗隐生晚唐,江东惜独步。才名冠乙科,驰骋长杨赋。
床头金尽时,颜色已非故。垂老耽苦吟,迟我台城路。
晓来霏细雨,苔藓晕寒青。凉意围罗幕,幽人愁未醒。