江南草长莺乱飞,柳花如雪粘人衣。龙头画舫送将归。
送将归,两持楫。妹桃根,姊桃叶。
贱妾有所思,良人久征戍。笳鸣塞城表,花开落芳树。
白登澄月色,黄龙起烟雾。还闻雉子斑,非复长征赋。
别君复几日,葵稆当门多。刀钱重腰带,秋风动绮罗。
七彩芙蓉帐,红衾叠寒波。秋夜长如此,寂寞金闺里。
梁上难同紫燕飞,镜前拟作青鸾死。思君忆君不见君,江南梦化陇西云。
前日缄书浑是泪,不须更验石榴裙。
落日乘潮去,荆歌戏采莲。相逢娇不语,佯笑堕花钿。
南来天马势巃嵷,振鬣长呼向碧空。禀气灵渊誇蹑景,受精皎月拟飞鸿。
雄姿壮志闲天厩,历块追风骋海东。神骏岂宜长伏枥,珂鸣常旁紫薇中。
不是宫商调,谁人和一场。伯牙何所措,此曲旧来长。
门前梅柳烂春辉,闭妾深闺绣舞衣。
双燕不知肠欲断,衔泥故故傍人飞。
井上梧桐是妾移,夜来花发最高枝。
若教不向深闺种,春过门前争得知。
洛阳芳树向春开,洛阳女儿平旦来。流车走马纷相催,
折芳瑶华向曲台。曲台自有千万行,重花累叶间垂杨。
北林朝日镜明光,南国微风苏合香。可怜窈窕女,
不作邯郸娼。妙舞轻回拂长袖,高歌浩唱发清商。
歌终舞罢欢无极,乐往悲来长叹息。阳春白日不少留,
红荣碧树无颜色。碧树风花先春度,珠帘粉泽无人顾。
如何年少忽迟暮,坐见明月与白露。明月白露夜已寒,
香衣锦带空珊珊。今日阳春一妙曲,凤凰楼上与君弹。
层峰三叠倚青冥,雾宿云飞自有程。杳霭又因关造化,故教人世验阴晴。
十五好诗书,二十弹冠仕。
楚王赐颜色,出入章华里。
作赋凌屈原,读书夸左史。
数从明月宴,或侍朝云祀。
登山摘紫芝,泛江采绿芷。
歌舞未终曲,风尘暗天起。
吴师破九龙,秦兵割千里。
狐兔穴宗庙,霜露沾朝市。
璧入邯郸宫,剑去襄城水。
未获殉陵墓,独生良足耻。
悯悯思旧都,恻恻怀君子。
白发窥明镜,忧伤没余齿。