此夜月如书,有人同倚楼。
山河万古色,天地一轮秋。
尽赏兴不足,醉看身欲浮。
因思旧年处,风雨未能休。
今夜仙台月,清寒发夜深。迟回阻云物,怅望忆登临。
玉管闲清吹,银河耿太阴。无才愧玄度,聊为续长吟。
九十日秋色,今秋已十分。孤光吞列宿,四面绝微云。众木排疏影,寒流叠细纹。遥遥望丹桂,心绪更纷纷。
万象愁何极,家山空月明。聊为少年兴,相与放歌行。
疏柳诗人宅,高城故国声。天涯起遥思,仰首桂华清。
雪里攀梅冷不胜,归来分插几空瓶。
花间乱缀未凋玉,窗下细看元是冰。
旋觉暖回还易散,只愁冻损独先零。
诗翁贪看横斜影,未暝呼童急上灯。
周览穷水国,岁月屡徂迁。凭高一以眺,心事故依然。
南天足梅雨,草树何芊芊。幽蝉鸣我侧,鹳鹭飞我前。
茅茨与竹瓦,参差傍野田。黍稌力未苏,苍莽起疏烟。
岂繄憔悴感,永念膏泽偏。抚已惭旷职,劭农忆昔年。
敛旆还城邑,耄稚拥郊廛。何以解其愠,南风寄所宣。
王母妆成镜未收,倚栏人在水精楼。
笙歌莫占清光尽,留与溪翁一钓舟。
禁署方怀忝,纶闱已再加。暂来西掖路,还整上清槎。
恍惚归丹地,深严宿绛霞。幽襟聊自适,闲弄紫薇花。
三十六旬盈复缺,百年堪喜又堪伤。劝君莫惜登楼望,云放婵娟不久长。
十二度圆皆好看,就中圆极在中秋。
前峰独上还吟玩,高兴多于庾亮楼。