珍重从君乞小狸,女郎先已办氍毹。
自缘夜榻思高枕,端要山斋护旧书。
遣聘自将盐裹箬,策勋莫道食无鱼。
花阴满地春堪戏,正是蚕眠二月余。
仓皇战守强撑支,力尽孤城竟死之。不谓真卿能备寇,终然南八是男儿。
尘昏何处归辽鹤,月黑空山叫子规。不负平生忠孝志,故人亲勒墓前碑。
白发因缘短犊车,可怜小德外家无。蚌生珠后何嫌老,凤有毛时亦自殊。
会看伯仁兴络秀,不妨节信论潜夫。刘生谁谓难成事,将相从来有种乎。
八骏瑶池一半归,锦袍欲脱玉腰围。君王手挟流星弹,莫打慈乌绕树飞。
金陵新阁空中起,虎踞龙蟠凤双掎。
沉檀雕柱阚玉螭,丽华吹笙彩云里。
水晶帘空滤明月,三十六宫白于水。
红尘巴马四百秋,五城步障五花球。
彩绘山头盖宫殿,山前十二银潢流。
健娥五百曳锦缆,金莲吐影上下金银州。
二三狎客混歌舞,中有酒悲泪如雨。
嘉州讽谏三阁图,秦州别幸千花株。
回鹃队,鸦群呼。
夜半卷土昌泸渝,黄茅缚髻口衔璧。
草降表,王中书。
呜呼!《玉树》声中作唐虏,门外崇韬是擒虎。
鸟外孤峰未得归,人间触类是无机。方悲鹿轸栖江寺,
忽讶轺车降竹扉。王泽乍闻谭涣汗,国风那得话玄微。
应惊老病炎天里,枯骨肩横一衲衣。
吾慕汉阴老,清修难具论。儿童少机事,麋鹿到柴门。
备见幽人吉,还闻静者尊。高贤床下拜,龙虎鼎中喧。
古道日已远,仙风今罕存。县知出世意,接手入湘源。
庄剑击,伯剑翼,一家两人自相贼。天当与贤胜人力,剑生岂是屠龙客。
忙忙劳人三举玦,座上谋臣面无色。谋臣计失失敌国,敌县虎口虎不食。
杯酒之间天解厄,此机老增亦何识。徒为竖儿滋叹息,竖儿竖儿策不长。
富贵先思归故乡,凶暴为德凶暴亡,至死不知仁义王。
孝义更文章,山林隐德光。青春贤者短,白发鄙夫长。
无后心不死,有琴人并亡。润州如少润,玉树殒新霜。
玉河东畔春坊里,借得閒斋寄此身。偶见移来山杏好,买栽不计客囊贫。
孤根原荷乾坤力,媆蕊都含雨露春。拟醉红云香雾底,曲江风景一番新。