竹外夭桃分外明,一枝折得绕溪行。
春风谁道全无主,胡蝶飞来花上争。
金管玉箫凄怆。隔浦时闻清唱。刻羽移商谁与抗。
白石风流无恙。人间绝少知音。最怜短烛孤吟。侬也伤心故国,忍教虎气消沉。
寅宾始出日。
律中方星鸟。
千亩土膏紫。
万顷陂色缥。
严驾伫霞昕。
浥露逗光晓。
启行天犹暗。
伐鼓地未悄。
苍龙发蟠蜿。
青旗引窈窕。
仁化洽骇虫。
德令禁胎夭。
耕籍乘月映。
遗滞指秋杪。
年丰廉让多。
岁薄礼节少。
公卿秉耒耜。
庶甿荷鉏耰。
一人惭百王。
三推先亿兆。
乌烟鬼,少年状貌真魁伟。如何转盼须臾尔,变化魌魑难向迩。
可怜昼亦如夜时,生亦如死期。寄言三五少年子,莫向红尘作鬼嬉。
乌鬼含冤白鬼笑,故鬼前驱新鬼啸。风雨回首一灯昏,数点青燐犹照耀。
区区蛮触越南都,令行禁止风霜俱。白日如镜照寰宇,鬼乎何处藏其躯。
紫汉秦楼敞,黄山鲁馆开。簪裾分上席,歌舞列平台。
马既如龙至,人疑学凤来。幸兹联棣萼,何以接邹枚。
穷秋塞草腓,塞外胡尘飞。徵兵广武至,候骑阴山归。
庙堂千里策,将军百战威。辕门临玉帐,大旆指金微。
摧朽无勍敌,应变有先机。衔枚压晓阵,卷甲解朝围。
瀚海波澜静,王庭氛雾晞。鼓鼙严朔气,原野曀寒晖。
勋庸震边服,歌吹入京畿。待拜长平坂,鸣驺入礼闱。
落日临沧观,西风扬子津。峭帆何处泊,愁杀渡江人。
瘦马羸童行背秦,暮鸦撩乱入残云。北风吹起寒营角,直至榆关人尽闻。
八卦既成列,幽赞天地功。
邈哉九圣意,究此□堂中,
□机□严□,华□□涧松。
□□理傥析,欲游学□踪。
歇马龙山傍古城,椒浆一掬拜先生。清流已尽封疆狱,汗简犹高俊及名。
弟子能为文信国,友朋何憾窦游平。墓门寂寂松楸老,似听啼鹃带血声。