胜地无常主,高人自结庐。环门多水竹,混迹岂樵渔。
万卷连床富,群花向日舒。琴尊俱乐事,何羡府中居。
腊尽初看秉钺行,春明已奏凯歌声。共言荒徼时将泰,喜见长缨事竟成。
蛮峒总知瞻北极,圣朝无复议南征。夜来风雨溪头急,疑是天河洗甲兵。
余视世间人,岂无兄及弟。荣瘁间同根,具迩殊廉陛。
式好任埙篪,名实不堪礼。宦达即齐名,参商逐旅邸。
闽海多贤豪,二老表林皋。诗书敦夙尚,水石美游遨。
友爱念弥笃,乡闾慕转高。辞荣乐丘贲,家声起誉髦。
令德宜寿岂,锦衣炫庭綵。同时荷紫纶,皇恩深若海。
锡服相辉鲜,素澹元无改。雏驹总凤龙,移忠未休怠。
粤徼已澄清,屏翰出江城。观风过海岱,齐鲁遍诸生。
风雨对床夜,池塘梦草情。教仕迭跻膴,黄发逮三旌。
归羡辽东鹤,吟同楚执珪。未成游碧海,著处觅丹梯。
云障宽江左,春耕破瀼西。桃红客若至,定似昔人迷。
浣花流水水西头,主人为卜林塘幽。已知出郭少尘事,
更有澄江销客愁。无数蜻蜓齐上下,一双鸂鶒对沉浮。
东行万里堪乘兴,须向山阴上小舟。
五岭皆炎热,宜人独桂林。梅花万里外,雪片一冬深。
闻此宽相忆,为邦复好音。江边送孙楚,远附白头吟。
惹草拈花一片同,眼前随意绿濛濛。空山剔翠寻秦碣,古砌分青上汉铜。
钱样堆残贫士壁,鞋痕香透美人弓。石头路滑匆匆去,怕忆天台旧梦中。
清波照荜门,垂柳拂危轩。静境偏相慰,鸣禽时一喧。
羡鱼还结网,引水自疏源。啸傲陶唐世,幽忧不可谖。
七月鸣在野,八月鸣在宇。九月登我堂,十月入床下。
滔滔岁方晏,促促声亦苦。悲秋不悲己,终夜如独语。
时俗有新声,谁能一听汝。
青鸾翠尾曳前荣,仄雨番风绿闯楹。的自梦中包死鹿,误从雪里著嘉声。
烟寒曲砌秋容澹,句满旁行墨色明。尽是吹来最奇警,与君分此一襟清。