天边登北楼,岁暮望南国。江梅与塞柳,莫问春消息。
钱谷簿书归俗吏,天人性命合时贤。世间尚有宫商在,敢道期亡便绝弦。
兀兀灯前千古思,古人心在不同时。同时只好今人笑,暮夜怀金尚畏知。
坐听檐雨快高吟,酒到从斟不厌深。
酣战遂符占蚁信,郁兴良慰望霓儿。
一时与被尧天泽,四海同苏傅野霖。
沾足岂惟秋有岁,麦田犹及趁犁金。
余生今赴迩英朝,似说夔龙许续貂。
枯卉遂承新雨露,苍鹰应识旧云霄。
废兴须信关时命,劳逸谁能问贯条。
十载山林劳梦寐,五更天仗听箫韶。
馀生今赴迩英朝,似说夔龙许续貂。枯蘖遂承新雨露,苍鹰应识旧云霄。
废兴须信关时命,劳逸谁能问贯条。十载山林劳梦寐,五更天仗听箫韶。
短垣新雨上银泥,柳外幽花咫尺迷。
独喜流莺解人意,一声声傍绿窗啼。
秋夜夜长月照轩,梦见天神与我言。眶灵循环周四垣,四时迭代成寒温。
枯荣生杀相为根,我于万物何怨恩。生丁其时命所存,六淫汹涌无键阍。
由其弗约离其魂,春葩敷披夏实繁。外美中瘁谁能扪,风霜涸寒肃不骞。
纳华状真归本元,扫涤浮秽夫何冤。我今语女开女昏,生生杀杀无穷源。
敛女旨蓄守女门,扶桑赫赫升朝暾。
有酒湛湛,亦盈于觞。酌言进之,思心洋洋。亦有兄弟,在天一方。
安得致之,乐以徜徉。有酒在尊,既旨且清。何以酌之,有觓其觥。
岂不欲饮,惜无友生。怆悢伤怀,曷云其平。兄弟之合,如埙如篪。
朋友既比,如纲如维。死丧急难,是责是庇。今日有酒,如何勿思。
人亦有言,解忧惟酒。载惛载呶,亦孔之咎。我觞维琼,我斝维玖。
以乐兄弟,以宴朋友。
华池浸皓月,高下共清莹。烱如长明灯,飞入大圆镜。
又疑铅汞炉,伏火发宵映。层轩问九秋,万象出昏暝。
月米池色动,月去池色定。窥临足游适,玩味见心性。
珍重无生侣,于焉托清净。宴坐六尘空,百魔从律令。