东道初平敌,南风已扇人。宦同鸡肋味,梦醒马蹄尘。
飞挽纡筹策,流亡待抚循。愿宽三尺法,散作万家春。
慕公名字读公诗,海内人人望见迟。青眼独来幽阁里,缟衣无奈浣妆时。
蓬门昨夜文星照,嘉客先期喜鹊知。愿买杭州丝五色,丝丝亲自绣袁丝。
深闺柔翰学涂鸦,重荷先生借齿牙。漫拟刘惔知道蕴,直推徐淑胜秦嘉。
解围敢设青绫障,执贽遥褰绛帐纱。声价自经椽笔定,扫眉笔上也生花。
南极文昌应一身,幸瞻藜杖拜星辰。十年早定千秋业,片语能生四海春。
诗格要烦论伪体,画图何敢秘丰神。愿公参透拈花旨,可是空王座下人。
烟花佳丽古扬州,隋帝行宫迹尚留。锦缆船归杨柳岸,玉台花发广陵秋。
中宵明月闻歌吹,十里珠帘卷画楼。油壁香车虚客梦,为言小杜未曾游。
垄种千口牛,泉连百壶酒。朝朝围山猎,夜夜迎新妇。
急雨下江东,狂风逾大海。生死总为君,可怜君不解。
广学开书院,仁垂圣主恩。愚臣忝诗赋,新渥照乾坤。
荷宠乘佳节,披香捧至尊。奋飞超等级,再拜挹余樽。
北阙晴光动,东方喜气繁。欢娱保历代,礼异贲丘园。
雅量涵高远,多荣及子孙。因歌大君德,煦育及春温。
赞皇之勋配裴度,度荐宰相才,此言殊不误。牛李之怨亦由度,黑白昭然本易悟。
珏耶嗣复耶,赞皇实救之。绹耶敏中耶,赞皇实引之。
此皆牛李党,谁言赞皇胸中城府多徇私。太原上党次第克,造膝密谋皆其力。
武宣二宗本水火,大叔得立太尉祸。崖州之变意中事,何必梦中乞哀我。
不虑菩提远,焉将鹿苑遥。祇愁悬路险,非意业风飘。
八塔难诚见,参著经劫烧。何其人愿满,目睹在今朝。
残霞开晚霁,新月瞰高墉。庭花烟掩映,池草翠蒙茸。
褰帷理清欢,素辉荡心胸。良时不易得,据榻挥丝桐。
音响何清越,隔户来薰风。光风非我私,岂无伊人同。
雾罥觚棱,尘侵团扇,恨满哀弹倦理。控雨笼云,共闲情孤倚。敛娥黛、怕似流莺历历,惹得玉锁琼碎。可惜阑干,但苔花沈穗。算天音、不入人间耳。何人谩、裛损青衫泪。不是旧谱都忘,厌新腔娇脆。多生不得丹青意,重来又、花锁长门闭。到夜永、笙鹤归时,月明天似水。