春泉青似澱,春嶂碧于螺。
远近随吾意,芒鞋幽兴多。
人生行乐尔,富贵复如何。
难与时人道,风前独放歌。
丘仲深,伍公矩,元是长安看花侣。三百人中十数人,当时知己聊如许。
仲深南海旧文英,千仞冈头丹凤鸣。五经腹笥刘原父,三峡词源苏长卿。
可与言人百无二,磨钝剸烦公矩事。清商却对痼聋弹,利器翻从顽石试。
蹇予同醉杏园春,东抹西涂白发新。十年谏苑阳城晚,半载滁州永叔贫。
国子先生六堂表,冠佩还家塞翁好。青史名悭素业孤,进退无凭独吾老。
尺有所短寸有长,舍用未必精邪良。士无贤愚无所遇,荣枯得失当相忘。
江东云,渭北树,仲深不来公矩去。西风晚急茂林空,望断斜阳旧游处。
溪山景物曙苍苍,溪上行人路渺茫。极浦人家依岛屿,上方楼阁蔽岩墙。
鸟边云影孤峰小,山外泉声万壑长。安得閒身随钓艇,时时来扣远公房。
一自同官后,于今又几年。相逢真偶尔,分手各依然。
旧事凭谁问,新诗觅雁传。天涯不可极,烟雨过前川。
陋巷无馀地,破庐常见天。往来浑不觉,老去欲忘年。
世味閒中豁,冥怀澹处便。浮云门境外,诗酒只陶然。
大河南奔山北走,脐裂天涯懒回首。撞钟击鼓醉横参,恃险英雄骨已朽。
岁暮风烟尤可悲,功名白发不相期。重来好是当晴日,应有鸡群翡翠儿。
芊芊芳草望中迷,传火楼台丽日西。飞絮轻翻遮柳陌,落花乱点暗桃溪。
琉璃波净沈鱼藻,玳瑁帘疏阻燕泥。百五良辰最葱茜,绿阴行马过莺啼。
至后百五日,堂斋风雨深。越乡寒作食,溟海气长阴。
身事南阳役,神京北望心。采薪缠日月,发已不胜簪。
东君御征辕,玄冥迅回车。温风倏尔至,古梅茁其葩。
桃户新受符,蓼盘香团芽。感此念故里,兼之怀年华。
炙蛎洽弟兄,问岁话桑麻。二期走逋旅,簪绂生叹嗟。
坐兹失初服,五内长负痾。兔窟有穴狐,凰木亦栖鸦。
悟机贵在蚤,勿令负云霞。
今日之日一年始,三百六十年之终。云物昭回天杲杲,风光澹荡气融融。
商量柳色绿少许,烂漫梅花白大同。无事此杯椒柏酒,老夫不觉笑颜红。