问余何事忽轩渠,乐府刘生意气余。垂老数行游侠传,居平一纸绝交书。
时清不救鮿生窘,事往那论剑术疏。偶为海王输俊味,对君犹忆武昌鱼。
庭梧一叶雁初飞,无那金河信转稀。夜夜银灯机里尽,狂夫犹着去时衣。
两过道人争一蓬,岂非名号偶然同。
樗翁赖是无权柄,往问无家铁壁翁。
只有破裘禦寒色,遍将甜卦卖痴人。那知两个非师弟,一是钟离一洞宾。
浮荣已是卿惭长,勇退犹称相避贤。
先帝赐金挥未尽,不应全仰作碑钱。
灵妃一女子,瓣香起湄洲。
巨浸虽稽天,旗盖俨中流。
驾风樯浪舶,翻筋斗千秋。
既而大神通,血食羊万头。
封爵遂綦贵,青圭蔽珠旒。
轮奂拟宫省,盥荐皆公侯。
始盛自全闽,俄遍于齐州。
静如海不波,幽与神为谋。
营卒尝密祷,山越立献囚。
岂必如麻姑,撒米人间游。
亦窃笑阿环,种桃儿童价。
独于民锡福,能使岁有秋。
每至割获时,稚耄争劝酬。
坎坎击社鼓,呜呜缠蛮讴。
常恨孔子没,豳风不见收。
君谟与渔仲,亦未尝旁搜。
束皙何人哉,愚欲补前修。
缅怀荔台叟,纪述惜未周。
他山岂无石,可以砻且锼。
吾老毛颖秃,安能斡万年。
学道无所得,惟于鄙事能。
九帙后篇什,来世有公评。
岂未登社坛,直欲破刘城。
六言与七字,如九转炼成。
宇宙中间物,琐屑不记名。
孰能通伦类,挑抉其微情。
蛾以灯为光,蚊众成雷声。
桑老蚕茧白,草腐萤爝明。
幽谷闻绵蛮,知有迁乔莺。
落日见科斗,深夜有蝈鸣。
蚋嗜醯杂袭,蚓饮泉亦清。
蝇吮血美炙,犬以秽为鲭。
蛇非性好曲,蠖负屈求伸。
蚤惧鸺鶹撮,自匿于衣巾,
虱愁犊鼻破,不免景略扪。
狐依冢作崇,鼠谓社可凭。
痛掴一掌血,饱食五鼎烹。
畴昔同袍子,来问侬师承。
前柴桑处士,后半山老人。
讵能追高雅,或可洗腐陈。
昔建经离乱,烦公出拊循。
鲁宫恢故宇,蔡卒即吾人。
薏苡何伤我,甘棠尚在民。
悲哉元日招,当宁记名臣。
昔我居戎幕,为侯论战勋。
斋旄俄烜赫,书札尚殷勤。
国难忠方见,天高事未闻。
九江残部曲,暗哭故将军。
溪上人来暮叩关,殷勤一纸报平安。
甘泉宿老求闲局,苦县仙人有废坛,
拜敕定披新紫氅,傍斋应许旧黄冠。
冰衔怪得缄题异,自起呼童剪烛看。