古寺松轩雨声别,寒窗听久诗魔发。
记得年前在赤城,石楼梦觉三更雪。
青灯黄卷旧生涯,清白曾传文献家。水绕旗山应有兆,蟾宫看取一枝花。
饯行临上节,开筵命羽觞。回池泻飞栋,浓云垂画堂。
疏槐未合影,仄日暂流光。园梅敛新藻,阶惠结初芳。
久脱朝簪岸幅巾,疏慵闲托草堂身。
年来渐识幽居味,着处题诗发兴新。
政布青阳左个边,春回太极五门前。琳宫就讲三千士,琼箓联名八百仙。
午夜雷霆来艮岳,东风耒耜出天田。颁觞紫殿君臣乐,万纪重和第二年。
高台突兀燕山碧,黄金泥多土犹湿。晓日曈昽赤羽旗,燕王北面亲前席。
费尽黄金台始成,一朝拜隗人尽惊。谁知平地几层土,中有全齐七十城。
礼贤复雠燕始霸,遂与诸侯雄并驾。七百年来不用兵,一战轰然骇天下。
二城未了昭王殂,火牛突出骑劫诛。台上黄金少颜色,惠王空读乐毅书。
古来燕赵多奇士,用舍中间定兴废。还闻赵括代廉颇,败国亡家等儿戏。
燕子城南知几年,台平树老漫荒烟。莫言骐骥能千里,祇重黄金不重贤。
独立长堤上,西风满客衣。日临秋草广,山接远天微。岸叶随波尽,沙云与鸟飞。秦人宁有素,去意自知归。
鼎足分来汉祚移,阿瞒曾困火船归。一时豪杰成何事,千里江山半落晖。
云破小蟾分树暗,夜深孤鹤掠舟飞。梦寻仙老经行处,只有当年旧钓矶。
齑盐饘粥是清缘,火宅焚空不受煎。枕上黄粱销绿蚁,观中白骨长青莲。
身留蛮触交争国,梦入羲皇极乐天。五十六年吾事毕,时间贪恋总全捐。
酒醒情怀恶,金缕褪,玉肌如削。寒食过却,海棠零落¤乍倚遍,阑干烟淡薄,翠幕帘栊画阁。春睡著,觉来失,秋千期约。