伏枕花辰过,闭门樽酒空。宾朋临水上,供帐出城中。
柳色龙池雨,莺歌柘苑风。秦川多胜事,游赏未能同。
城西郁郁见佳城,驻马山头怅独行。万古松楸此丘垄,百年花柳又清明。
音容地下空成梦,骨肉人间益怆情。更望老亲封葬地,恨随春草一时生。
茅斋坚坐日日雨,竹杖长閒处处苔。
半面不曾梅别去,四愁无奈草生来。
好山能费几两屐,胜日须倾三百杯。
说与海棠毋造次,不论蚤晚待晴开。
片片飞化更异乡,人家插柳抵愁长。
晴沙烟草几今古,春去春来燕子忙。
少年喜追随,老大厌諠哗。惭愧二三子,邀我行看花。
花开岂不好,时节亦云嘉。因病既不饮,众欢独成嗟。
管弦暂过耳,风雨愁还家。三日不出门,堆豗类寒鸦。
妻儿强我饮,饤饾果与瓜。浊酒倾残壶,枯鱼杂乾虾。
小婢立我前,赤脚两髻丫。轧轧鸣双弦,正如橹呕哑。
坐令江湖心,浩荡思无涯。宠禄不知报,鬓毛今已华。
有田清颍间,尚可事桑麻。安得一黄犊,幅巾驾柴车。
喜闻嘉誉蔼淮壖,又看吴帆解画船。陇亩遗民谈旧政,江山馀思入新篇。
人生白首吾今尔,仕路青云子勉旃。举棹南风吹酒醒,禽觞莫惜少留连。
汉柱题名墨未乾,南州坐布政条宽。
岭云路隔梅欹驿,使驿秋归柳拂鞍。
建礼侵晨趋冉冉,明光赐对佩珊珊。
颍川此召行闻拜,冠頍凝尘俟一弹。
野色行行远,春辉树树繁。看花频落帽,听鸟久忘言。
遣兴惟诗句,开怀独酒樽。谁能顾名利,终岁不窥园。
泱漭东流白,微茫远屿青。风飙万里浪,性命一浮萍。
飞鸟戢倦翼,潜蛟浮暗腥。由来限南北,天意亦冥冥。
碌碌无用智,玩此方罫间。君乘百战馀,胜气不可攀。
拙速亦天幸,出奇犯险艰。数俘效军实,斥境除边关。
捧觞跪进养,座客欢解颜。安得百壶酒,使君酩酊还。