白兔速圩顶,暗壁收遗编。
握之不盈掬,而能千万年。
天地可无人,秦火乃可然。
其粗洒埽间,其精造化先。
后来读书者,暗引佛与仙。
之人胡弗灵,所论各有偏。
嚣祲碍亭毒,三精惨不鲜。
涂饰为善治。制作埋九渊。
固有二三子,梯级堪攀缘。
夜永发孤啑,思远能废眠。
拔地为五岳,岂其高到天。
山边水边待月明,暂向人间借路行。如今还向山边去,只有湖水无行路。
谁搆琳宫太室前,昔年遗址尚依然。松阴凿径通岩穴,花底流觞引石泉。
云气常留虚白室,丹光高射蔚蓝天。浮丘道士今来否,瑶草离离满玉田。
越罗小袖新香茜,薄笼金钏。倚阑无语摇轻扇,半遮匀面。
春残日暖莺娇懒,满庭花片。争不教人长相见,画堂深院。
沙浅波平足泳游,粼粼十里碧如油。此溪此水诚奇绝,终古无声向北流。
眉半敛。春红已全褪,旧愁还欠。画中瘦影,羞人难闪。
新病三分未醒,淡胭脂、空费轻染。凉生夜,月华如洗,素娥无玷。
翠袖啼痕堪验。海棠边、曾沾万点。怪近来,寻常梳裹,酸咸都厌。
粉汗凝香,蘸碧水、罗帕时揩冰簟。有谁念。原是花神暂贬。
结屋此山间,柿阴浓昼暑。云从岩际来,向我窗中伫。
北上最高峰,下瞰临何许。爱彼南涧松,去濯清泠渚。
时来石上坐,月下闻樵语。风雨涧香过,石田响禾黍。
台中鼠子直须谙,信足跳梁上壁龛。倚翻灯脂污张五,
还来啮带报韩三。莫浪语,直王相。大家必若赐金龟,
卖却猫儿相报赏。
谁将万斛旃檀子,撒向千春古道场。万壑晓风吹不断,至今犹自满山香。
四壁新题信穆如,凭高俯仰适鸢鱼。荷风暗递香生室,梧月光临水浸居。
曲曲回栏工点缀,沈沈迂径且潇疏。若非胸臆藏丘壑,安得层层任展舒。