我生空负月临奎,文学何曾遂昔期。柳子未成非国语,匡衡徒患作人师。
探珠赤水欣同调,结屋青萝得所依。泉石要为中世托,姓名岂料九重知。
东西御馔尝分赐,出入天门更不疑。虎籞秋严威闪闪,龙楼日转影祁祁。
年华自觉随流水,造化谁言类小儿。别梦屡形分讲席,归田一似旧㳺时。
常随采药衣沾雾,几度寻花屦带泥。投老幸知同臭味,此生端不慕轻肥。
芳筵夜秩杯行数,绛烛春融客醉迟。一代耆英都在坐,百年文献欲还谁。
独怜邺下支离叟,莫斗长安绝妙辞。赖有西风吹酒醒,搔头向月谩赓诗。
早雁忽为双,惊秋风水窗。夜长人自起,星月满空江。
昨闻江上靖烽烟,今岁重阳胜往年。独酌酩酊聊自慰,醉眠踯躅故山巅。
中年爱书画,益我难纷陈。谁谓雕虫技,能写天地真。
闭户到万里,何必舟与轮。平生好山水,登涉劳精神。
读书苦歰口,有如姜桂辛。掩卷易茫然,何处问前津。
同志不易得,离合有前因。金尽交自疏,直言易忤人。
无如绘画妙,披之满室春。心体得畅适,早晚常相亲。
随笔得奇境,入座耳目新。再拜书与画,真比席上珍。
云片飞扶万嶂东,晴痕驰道破鸿蒙。
横斜麦陇吹烟碧,高下花枝脱雨红。
支遁买山同夙愿,橐驼种树有新功。
楼栏对酒莺传句,哦立寒阳两秃翁。
语玄人不到,星汉在灵空。若使无良遇,虚言有至公。月明千峤雪,滩急五更风。此际若吟力,分将造化功。
角声吹起满城雪,北风萧萧嘶小驖。银瓶细溜蒲萄热,三叠歌残人欲别。
长安西去山嵯峨,野旷春浓诗思多。县深花拂琴丝和,小吏呼筹衙又过。
莫忘都门送时节,杨柳枝寒不堪折。
炎夏居壁根,凉秋噪篱侧。
安得懒妇名,岂其旷乃职。
不念作茧劳,徒能促人织。
汝为我楚舞,吾为若楚歌。黄鹄翼成将柰何,黄鹄一举横四海,君王岂有四海罗。
君无四海之罗安用此,殃君美人毒君子。
东都门外古今稀,东宫二傅同日归。
百官祖道设供帐,敕赐黄金作酒资。
归来日日会亲友,尽卖赐金买醇酒。
白头刚傅空劳劳,一杯鸩羽不就狱,博得君王祠少牢。