新诗吟罢半凝愁,斜日当风似倚楼。争得三年才一笑,可怜今日与同舟。
轻车漫忆西陵路,斗酒休论沟水头。还胜客儿乘素舸,迢迢明月咏缘流。
松阴如盖午风凉,花满篱庭酒满觞。元亮一庄闲意趣,孟嘉千里共徜徉。
主情恰与宾情恰,诗兴长于酒兴长。壶矢未阑题未遍,不堪明月映秋江。
杨柳郁氤氲,金堤总翠氛。庭前花类雪,楼际叶如云。
列宿分龙影,芳池写凤文。短箫何以奏,攀折为思君。
蚕丛今岁看灯宵,可人只有峡中州。
白帝纶巾隐敌国,胜势蜀尾连吴头。
竹枝歌舞喧城市,春声泛鸥腊浮蚁。
府主山村耕稼心,挈客衔杯聊尔尔。
咿哑蛮唱杂隆冬,老者前导幼者从。
不贪嬉惰乐游治,只记时序还桑农。
村村蓑笠儿童队,桑上鸡声花底吠。
春归野烧雪初融,日上高峰寒早退。
生意著人人莫知,但见绿草生清凄。
雪戍坐敛荆江北,月华静照峨眉西。
此意洪濛不可道,张皇恐被人风恼。
酒浇象澦石无言,春不生荣冬不槁。
穿花燕曲弄繁弦,来寻故壘堂前。
呢喃似与游人语,今宵行乐宁徒然。
得贤千里只须一,大公方雨无他术。
厚地不填无底谷,万流岂涨沧溟溢。
我谈此语费形容,有似樵声个个同。
野蚕作蚕自缠缚,拈弄轻丝大巧中。
君不见邻女效颦人爱少,万目睽睽分丑好。
卸帆淮南岸,城楼欲鼓天。
远山云似雪,近水屋如船。
树意红未了,波光绿可怜。
乾坤无限事,一笑白鸥前。
指上冰弦湿未调,白头司马恨难消。空将南陌如丝柳,折送行人度洛桥。
灞桥烟水碧沉沉,万缕低垂结翠阴。学舞腰肢风外细,凝愁颜色雨中深。
絮漫天地凄凉泪,萍满池塘造化心。记得赠行曾折处,短长亭畔听莺吟。
选将征南去,将军受脤行。玉音宣圣谕,银节下神京。
仁者今无敌,王师古有征。岂徒平小丑,意在抚遗氓。
夜静藏刁斗,风微捲旆旌。明光催献凯,天子自知名。
戚里园亭傍水开,主人延客夕阳催。城边踏草寻幽径,石上流泉浸碧苔。
几亩但愁芳树歇,一春常听好莺来。颇闻绝胜兰亭日,亦忝兹游与上才。
鹊群饶舌本何功,鸦阵狂言却似忠。闻鹊忻然鸦辄唾,甘谀易售古来同。