将军追鹿拥强兵,叱咤诸侯尽膝行。义帝弑来臣节失,楚人歌动霸心惊。
乾坤故垒馀形胜,乡里遗风尚战争。青草白波淮泗远,为谁击剑烈风生。
五叠山阴坐石房,爱听黄鸟韵笙簧。东风急处野花落,小雨乾时绿树凉。
伐木敢忘求益友,携柑长忆醉华觞。秪今发白风流在,细咏绵蛮重慨慷。
紫府仙儒降节旄,九霞光彩烛林睾。夙悯东海安期枣,露熟西池阿母桃。
环座子孙连玉树,满堂宾友列英髦。琼壶石髓兮尝遍,应许同跻寿域高。
马上见晨月,堠路行逶迤。遂入龙头憩,沙洲带蒲荷。
榆柳荫华屋,正暑凉飙多。怡然逢故老,邀我还其家。
大儿击燕筑,小儿閒齐歌。黍酒劝客饮,勿辞令颜酡。
维㫺至正末,日夜忧干戈。太平今在斯,白发已鬖髿。
若复不为乐,徒死归山阿。其言感余内,壮志良蹉跎。
书剑两无就,又不脱虞罗。邂逅接觞酌,念报当如何。
长揖登途去,华峰碧嵯嵯。
独鹤能空鸡鹜群,仙阶还许世人闻。题诗未倚李太白,学道愿从茅长君。
白鹿随车绕山木,丹砂出鼎染溪云。先生少留亦不恶,共读华阳九锡文。
欹欹整整复皑皑,可是春冰细剪裁。
到处江山皆玉立,谁家庭院不花开。
几回旋绕还飞去,半饷悠扬却下来。
独有梅边易消灭,也应和气近蓬莱。
三月雪连夜,未应伤物华。
只缘春欲尽,留著伴梨花。
暮春三月一连下了几夜的大雪,应当还未有煞春天的美景。
只因春色即将逝去,就让我留在枝头妆点梨花的盛开吧!
云上江天意已浓,化机先下隔年功。明吞夜后梅花月,狂弄春前柳絮风。
清悟胸襟吟更逸,寒惊毛骨醉还空。渔蓑归去岂其乐,相贺惟闻田舍翁。
雨过花梢些子湿,晓来窗下霎时寒。
江乡此际春犹靳,长是疏梅带雪看。
穷冬那得许奇观,疑怪重衾夜更寒。
正烂漫花随处有,不坚牢玉暂时看。
上章谒帝应留得,下令教儿莫扫乾。
岐路杨朱定垂泣,东西南北总漫漫。