断堑疏新碧,长林惊远扬。鱼跳蒲叶偃,鹊起树头昂。
觅句投诗社,逃禅入醉乡。梦回残酒里,月可一庭方。
麦卧黄云垄,秧分绿锦畦。犬来迎客路,鸟去背人啼。
虺虺饥雷吼,昏昏醉缬迷。只疑尘土涴,独自照清溪。
展开阅读全文
求晴而得晴,老子不胜喜。
夜间屋瓦声,如疾痛在己。
通宵遂无寐,落势殊未已。
禾头卧沙泥,便恐欲生耳。
谓天为不仁,春夏雨如彼。
即今孰主张,秋潦更如此。
垂成又败之,天意定不尔。
果如吾所料,林杪风忽起。
玄云走四山,白日行万里。
腰镰知几家,持杵者谁子。
欢声田野间,乐事图画里。
使君经旬忧,杯酒为一洗。
官仓不须问,百室既盈止。
作诗告同僚,可以贺我矣。
展开阅读全文
大热金石流,日色赤可畏。
鄙夫先多病,喘息仅存气。
饮冰不救渴,肤汗那容睡。
秋风几时来,不问黑貂敝。
林梢堕斜阳,凉颸飒然至。
呼童汲井泉,洒扫庭中地。
胡床得露坐,始觉有生意。
老妻破甘瓜,儿女膝下戏。
鸣蝉虽强聒,亦足代鼓吹。
坐久月照人,金波正澄霁。
惜哉疲薾甚,杯酒未敢置。
浮生能几何,荏苒忽中岁。
四时更代谢,寒暑不可避。
幻身岂长存,中有不迁义。
且享今夕凉,百年安用计。
展开阅读全文
连山春雨来,径滑不容足。
行人相攀援,泥泞及马腹。
欲往不得前,野店可投宿。
朝来天宇佳,笑语闻童仆。
宣城半程耳,山路听诘曲。
自别贤主人,三岁如转烛。
应烦倒屣迎,喜气见眉目。
新堂几日成,春酒此时熟。
珠玑倾锦囊,尘埃拂楸局。
上饶千里远,策蹇许追逐。
北归预可料,诗作牛腰束。
东陆铜浑改,西山石径迷。暑轻经夏浅,缓步获高跻。
列岫映杯小,孤云行几低。江天宵色里,客散欲闻鸡。
市逼村非远,城纡路亦长。藤萝青壁树,云鸟翠微堂。
林日晴多荫,溪风午荐凉。北窗时偃卧,人代接羲皇。
寂寂郊原室,悠悠野客心。苍林鸣鹤起,白石饭牛吟。
坐玩高云变,留连片雨阴。回车山径晚,多露畏相侵。
涧古苔长满,林深径复微。偶经松竹处,聊挂薜萝衣。
水鸟窥篱落,山云拂槛飞。农人惊节迈,负耒夜深归。
相过嫌俗驾,自赡爱贫家。陶令门前柳,秦人洞口花。
试暄看野马,占曙听林鸦。耕稼谁云苦,吾生幸有涯。