朝来伐竹已千竿,始觉籓篱宇宙宽。照室丹光林外见,隔溪山色座中看。
春秋岂信栽培易,风雨那愁出入难。凤鸟不来龙已去,空山谁与报平安。
神工铸明镜,持进嫦娥宫。嫦娥羞鉴容,暮挂扶桑东。
浮云散天风,照耀九海空。如何万丈光?泻入诗仙胸。
谈玄走银蟾,落笔惊彩虹。掩却星斗文,孤辉天地中。
当涂自诡谯中龙,长驱远斗矜余锋。
孙刘交合出奇计,一炬赤壁成三雄。
荆州畴昔借资地,久假乃复相仇攻。
是时熊湘介二国,北有蜀壘南吴牖。
蛮争触竞已千古,往事独有江流东。
人言此水自云阜,联引澬邵经夷中。
崎岖二梅压盘束,擘裂千嶂烦奔冲。
穷豪究勇力少纵,始得平隰流舂容。
纡余十里仅间暇,贔屭五渚俄冲从。
潴为渟渊产百怪,往往不宅冯夷宫。
春霖夏潦故假藉,谷吐川灌资腾舂。
阳侯客气不自禁,驱胁罔象从群凶。
往时井邑困陵藉,欲已此患嗟无庸。
英英忠定经国手,初日小试勤民功。
不烦燃犀照奇鬼,正尔宴坐销狂烽。
筑亭据胜俯百壑,坐使衮衮皆朝宗。
投巫谩诧邺中老,驱鱷未逊潮阳翁。
横流一旦复故道,精意要与神明通。
吾闻祖龙制六合,欲以盛气陵华戎。
将游会稽示汰侈,乃被涛浙还他从。
区区水波岂云恶,要是暴戾神方恫。
安知盛德虽邑宰,能转造化回天工。
尔来百多六十载,民得平土趋耕农。
只今令尹亦公辈,惟有善政希高踪。
兴言晴雨应如答,岂复旱溢忧匆匆。
喜丰对峙且华屋,一桨横绝江无风。
江头秋深足佳趣,林霭烟暝纷冥濛。
乘间领客共赏胜,亦有情话摅心胸。
夫君岂久吏州县,伟望竞已齐衡嵩。
傥令鲸伏波不作,奠枕四海经渠非公。
昔年夫君死漳戍,恨不从之泉下去。有弟万里负骨归,获鹿原头与封树。
是时孤儿方学行,天地容身复何处。此心匪石石可移,誓欲教儿如汝父。
儿成娶妇身始閒,一旦儿亡岂能顾。妇姑相守到白头,至今不识门前路。
夫家赵郡知几年,乡里尝旌两节妇。向来我识房将军,乃是节妇之侄孙。
岁时宁忘俎豆事,水旱肯废云山屯。忠臣烈女有如此,千载义事辉高门。
翛然无限沧浪意,况有幽亭近水安。孺子有歌同鼓枻,故人无约共弹冠。
通宵云气侵衣润,六月波光入坐寒。惭愧东华尘土客,知谁来此一凭栏。
君侯夙夜爱民心,槜李重开颂好音。兵后州人无菜色,乱馀厅事有棠阴。
熊轓按部兵车息,燕寝凝香画戟深。走也门墙老宾客,尚哦云月在山林。
铁马云雕久绝尘,柳阴高压汉营春。天晴杀气屯关右,
夜半妖星照渭滨。下国卧龙空误主,中原逐鹿不因人。
象床锦帐无言语,从此谯周是老臣。
中原千里志,西湖四尺坟。
长城忍自坏,神器凭谁分。
流血应为碧,涅背谩成文。
覆巢无全卵,谗锋射元勋。
英魄孰相友,涛江有伍君。
六宫禾黍千年恨,一片江山万古情。
明月不关兴废事,夜深还照石头城。
南州林莽深,亡命聚其间。杀人无昏晓,尸积填江湾。
饿虎衔髑髅,饥乌啄心肝。腥裛滩草死,血流江水殷。
夜雨风萧萧,鬼哭连楚山。三江行人绝,万里无征船。
唯有白鸟飞,空见秋月圆。罢官自南蜀,假道来兹川。
瞻望阳台云,惆怅不敢前。帝乡北近日,泸口南连蛮。
何当遇长房,缩地到京关。愿得随琴高,骑鱼向云烟。
明主每忧人,节使恒在边。兵革方御寇,尔恶胡不悛。
吾窃悲尔徒,此生安得全。