平居丧乱后,不到洛阳岑。为历云山问,无辞荆棘深。
北风黄叶下,南浦白头吟。十载江湖客,茫茫迟暮心。
浓春霏雨,繁花酿蕊天将暮。问青楼探芳讯,开樽又成豪举。
回睹,正旧识轻盈,新声宛转泛兰浦。紧携手,江乡乍暖,可容栽合欢树。
早许。
吴阊往事,建业今宵重遇。况岁岁相思,人人不老,忍教孤负。
痴顾,愿红妆白发,蓬窗茅屋镇长住。作半世神仙配偶,上瑶台去。
倚枕人醒,凭阑日永,淩霄羽客流凄响。一片无情愁碧,高馆新篁,引清商。
远浦新晴,长低亭午,玉柯早试绡衣爽。乍佩金貂,满眼惊见秋光,故宫荒。
抱影枯枝,可怜取西风身世。晚来细雨楼台,朝来浅雾池塘,几星霜。
尽江关投老,改尽黄门双鬓,十年蓬转,九曲回肠,独对衰杨。
河南桥下旧英雄,半百年华一梦中。五夜忽闻呼启启,九原堪恨去匆匆。
孤鸾吊影菱花掩,怨鹤无声蕙帐空。斧钺朱殷今日事,埋香有地不如公。
王粲始一别,犹且叹风云。况余屡之远,与子亟离群。
如何持此念,复为今日分。分悲宛如昨,弦望殊挥霍。
行舟虽不见,行程犹可度。度君路应远,期寄新诗返。
相望且相思,劳朝复劳晚。薄暮阍人进,果得承芳信。
殷勤览妙书,留连披雅韵。冽洲财赋总,慈山行旅镇。
已切临睨情,遽动思归引。归欤不可即,前途方未极。
览讽欲谖诮,研寻还慨息。来喻勖雕金,比质非所任。
虚薄无时用,徘徊守故林。屏居青门外,结宇霸城阴。
竹庭已南映,池牖复东临。乔柯贯檐上,垂条拂户阴。
条开风暂入,叶合影还沈。帷屏溽早露,阶霤扰昏禽。
衡门谢车马,宾席简衣簪。虽愧阳陵曲,宁无流水琴。
萧条聊属和,寂寞少知音。平生竟何托,怀抱共君深。
一朝四美废,方见百忧侵。曰余滥官守,因之溯庐久。
水接浅原阴,山带荆门右。从容少职事,疲病疏僚友。
命驾独寻幽,淹留宿庐阜。庐阜擅高名,岧岧凌太清。
舒云类紫府,标霞同赤城。北上轮难进,东封马易惊。
未若兹山险,车骑息逢迎。山横路似绝,径侧树如倾。
蒙笼乍一启,磥硊无暂平。倚岩忽回望,援萝遂上征。
乍观秦帝石,复憩周王城。交峰隐玉霤,对涧距金楹。
风传凤台琯,云渡洛宾笙。紫书时不至,丹炉且未成。
无因追羽翮,及尔宴蓬瀛。蓬瀛不可托,怅然反城郭。
时过马鸣院,偶憩鹿园阁。既异人世劳,聊比化城乐。
影塔图花树,经台总香药。月殿曜朱幡,风轮和宝铎。
园桓即重岭,阶基仍巨壑。朝猿响甍栋,夜水声帷薄。
馀景骛登临,方宵尽谈谑。谈谑有名僧,慧义似传灯。
远师教逾阐,生公道复弘。小乘非汲引,法善招报能。
积迷顿已悟,为欢得未曾。为欢诚已往,坐卧犹怀想。
况复心所积,兹地多谐赏。惜哉无轻轴,更泛轮湖上。
可思不可见,离念空盈荡。贾生傅南国,平子相东阿。
优游匡赞罢,纵横辞赋多。方才幸同贯,无令绝咏歌。
幽谷虽云阻,烦君计吏过。
蝉若与山深,深山不可寻。鸣虽应以候,听亦岂无心?
日暮林中送,人间枕上吟。岂惟处暑至,对此自沉沉。
梦怕愁时断,春从醉里回。凄凉怀抱向谁开。些子清明时候、被莺催。柳外都成絮,栏边半是苔。多情帘燕独徘徊。依旧满身花雨、又归来。
水悠(yōu)悠,路悠悠,隐隐遥山天尽头,关河又阻(zǔ)修。
古兴州,古灵州,白草黄云都是愁,劝君休倚(yǐ)楼。
悠悠:遥远。关河:关口和河防。阻修:既阻隔,又遥远。
古兴州:西夏时的国都,也称兴庆府,即今银川市。
龙剑埋没狱间久,巨灵昼卫鬼夜守。蛟螭藏,魍魉走,紫焰煌煌射牛斗。
影含秋水刃拂霜,司空照之识早有。丰城发函留其良,千岁纯钩始分首。
龙剑灵,是龙精,莹如鹇尾摇清冰。雄作万里别,雌复千古情。
会当逐风雷,相寻入延平。天遣雷焕儿,佩之大泽滨。
铿然一跃同骏奔,骇浪惊涛白昼昏。始知神物自有偶,千秋万岁肯离群。