水亭凉气多,闲棹(zhào)晚来过。涧(jiàn)影见松竹,潭香闻芰(jì)荷。
野童扶醉舞,山鸟助酣(hān)歌。幽赏未云遍,烟光奈夕何。
夏日的水亭格外凉爽,水中倒映着藤萝青竹,潭间散发出芰荷的芳香。
村野小童扶着醉步蹒跚的老翁,山间的鸟儿欢叫助人高歌。如此清爽幽静、怡然自得的境界,使人游赏忘返。
芰:菱角。两角的是菱,四角的为芰。
云:助词,无实义。
千山红树万山云,把酒相看日又曛。
一曲骊歌两行泪,更知何处再逢君。
指画便分元化力,周回秀绝自清机。孤云恋石寻常住,
落絮萦风特地飞。雏鸟啼花催酿酒,惊鱼溅水误沾衣。
明年秩满难将去,何似先教画取归。
蜀路何迢递,怜君独去游。风烟连北虏,山水似东瓯。
九折盘荒坂,重江绕汉州。临邛一壶酒,能遣长卿愁。
沧江雨初歇,霁我西归艇。醉把石翁诗,长吟觉心醒。
起看西樵月,光与秋空迥。忽听鸾鹤声,飞缘彩云影。
望之不可见,倚棹空引领。
晓树乡关路,春衣使者轺。
江眠闻落霰,野饭掇新苗。
入里威稜减,宁亲喜气饶。
勤勤父师教,民病若为消。
黯澹江村春日斜,汀洲芳草野田花。
孤舟横笛向何处,竹外炊烟一两家。
何年天马下,踏碎石纷纷。迹印荥河种,蹄奔沙苑群。
深涵三月浪,乱点一江云。晚泊维舟处,微风酒半醺。
金井梧飘早报秋,星流大火暑全收。人间爽气清如水,凉满山家十二楼。
不周山崩天柱折,天倾西北形露缺。混沌已分元气裂,女娲补之毋乃拙。
炼石五色生紫烟,云粘霞缀恐未坚。列宿参差自环绕,璇杓耀芒安次躔。
后来星陨化为石,少阳少刚同气质。沉思应是娲皇遗,晕映珠联犹玓瓅。
何年下坠新安城,砥平莹滑常晶荧。六丁呵护神鬼守,肯与人世镌碑铭。
移来独在万山顶,妥置琳宫秋月冷。步虚声歇刚风吹,瀛海神游梦初醒。
扬州道士骑鹤仙,几回朗诵黄庭篇。簪冠佩剑爽思袭,澄空浸水光相连。
土花莫蚀埃尘净,劫火难燃离斧刃。宁戚扣角那能歌,秦人施鞭安敢运。
非产庐阜非太湖,赤瑛为骨琼为肤。煌煌耿耿三四点,如此至宝寰区无。
好共兹山镇悠久,夜夜祥光照穹垕。不磨不泐千万年,留向瑶坛长礼斗。