东君如抱憾,尽日雨潸潸。亲恙稍难缓,儿心终不閒。
囿身彭蠡水,飞思大金山。若见慈航里,纷携春色还。
飞阁江烟翠,和风化九韶。文章同气味,市井任喧嚣。
命笔春难画,停云鹤可招。一堤杏花雨,点滴涌成潮。
白发陈雷旧,交情贵不渝。
诗笺留晓炬,书雁聚春芦。
忧国言犹在,知心道子孤。
江皋一襟泪,不复见夷吾。
岭路与岩坰,池楼古郡城。千年温俗意,四榜谢公名。
寄傲留佳句,遗思出至诚。滔滔慎江水,东注等休声。
静女不下堂,游子志四方。
五花骄马金络脑,出门仆从生辉光。
草青沙软湿春雾,玉蹄联翩踏花去。
楼头明月阙又圆,西风一夕生庭树。
明璫缀以木难珠,锦衣系以貂襜褕。
青眉玉颊为谁好,天阔飞鸿无素书。
今年花落容华在,明年花发容华改。
离鸾别鹄不自怜,人生难得长少年。
竹也中虚谷也虚,两虚相得闹中无。月来风动时尤好,那更高人也自如。
至理契穹旻,方生甫与申。一麾歌政正,三相贺仁人。
叵似卢怀慎,全如邵信臣。澄渟消宿蠹,煦爱剧阳春。
对客烟花拆,焚香渥泽新。征黄还有自,挽邓住无因。
峡水全输洁,巫娥却讶神。宋均颜未老,刘宠骨应贫。
大醉辞王翦,含香望紫宸。三峰初有雪,万里正无尘。
伊昔林中社,多招席上珍。终期仙掌下,香火一相亲。
天皇冬狩如行兵,白旄一麾长围成。长围不知几千里,蛰龙震慄山神惊。
长围布置如圆阵,万里云屯贯鱼进。千群野马杂山羊,赤熊白鹿奔青獐。
壮士弯弓殒奇兽,更驱虎豹逐贪狼。独有中书倦游客,放下毡帘诵周易。
举世昏昏似醉眠,悲哉不肯救头然。祖师点破新关捩,且指人心教外传。
绿杨何处不相逢,到处伴他花草红。只为人閒苦离别,更无情绪管春风。