横流遘屯慝。
上墋结重氛。
哭市闻妖兽。
颓山起怪云。
绿林多散卒。
清波有败军。
智士今安用。
思臣且未闻。
惜无万金产。
东求沧海君。
吉士长为吉。
善人终日善。
大道忽云乖。
生民随事蹇。
有情何可豁。
忘怀固难遣。
麟穷季氏罝。
虎振周王圈。
平生几种意。
一旦冲风卷。
横石三五片。
长松一两株。
对君俗人眼。
真兴理当无。
野老披荷叶。
家童扫栗跗。
竹林千户封。
甘橘万头奴。
君见愚公谷。
真言此谷愚。
日夕高城危旌卷。射目冷风如箭。潸然泪落,向金台畔。
古人悲,今人事,寸心乱。愁重天容墨,暮云远。春嫩芳时,早未经眼。
醉醒乾坤,是处肠堪断。看劫尘翻,沧波浅。旧家坊曲,买风月,徵歌管。
故山遥,佳期阻,旅情倦。衰柳休攀折,恨丝短。声声桃花,角梦归晚。
野火黏堤,寒云啮垒,霜空竟日飞鸿响。客里登楼穷目,衰柳无行。
尽回肠。冷眼论兵,愁心呷酒,无多景物供吟赏。最爱青山,也似北顾仓皇。
寄奴乡。
霸气消沈,剩呜咽、回潮东注,永嘉几许流人,惟馀叔宝神伤。
感茫茫。又玉龙吹起,一片西风鳞甲,江山如此,几曲阑干,立尽斜阳。
避尘尘、重阳杯斝,山灵肯惜吾曹。是悲秋扶病,办腰脚、一登高。
送尽西风鸿阵,又天边霜信,骤薄青袍。剩松寥片石,乞与客题糕。
问块垒、可能酒消。
无聊。且话南朝。风落帽、手持螯。怕黄花冷觑,高城急雨,著意明朝。
眼前插萸人瘦,尽流恨、去来潮。倚樵柯、上皇山路,暮云低尽,玄鹤不许人招。
霜鬓自搔。
纱巾倦整,绕池风起叠奁冰。泠泠雨度高城。帘卷天东娥镜,娟夕素妆成。
奈临醒玉艳,尚妒閒情。
南楼翠层。记被酒、踏莎行。未了琴尊短梦,惊散笳声。
鸥边社凉,又拖逗、秋心生半庭。芳卷墨、自展罗屏。
冻云昌。出入缭邈遍舒张。直上玄凝,满空浓密,现嘉祥。六花妥瑶芳。轻飞缓舞瓷飘*。须臾渐渐俱缟,物物因迹尽均妆。选甚高下,那拘遥迥,一同不辨偏傍。更新鲜洁静,添素加彩,增至辉煌。唯睹晃*无方。应是瑞气,接引在中央。成佳致、自然盈尺,岁稔时康。显青苍。间点碧汉云归,片段日放晶阳。任溶任聚,正是流酥,独许仙客堪尝。淡味偏能好,浑如这、玉液与琼浆。细想虽无馥郁,便深宜、寂暗岁香。别生景趣盈盈,再腾妙妙,静里开真相。复作冰、为宝玲珑状。风剪剪、声韵铛铛。夜静来、转觉严凉。运星斗、皓月岂寻常。最相当处,明明莹彻,返
十载仰高明,一见心相许。来日孤舟西水门,风饱征帆腹。
后夜起相思,明月清江曲。若见秋风寒雁来,能寄音书否。
敬慕那德高睿智的贤人已多年,只盼望能够见一面。往日独自乘船到达西水门,风吹日晒是何等的孤寂与艰辛。
夜深人静心中泛起无限相思,月光下的清江蜿蜒无边际。如果秋天大雁飞来,不知能否代我传递书信。
仰:敬慕。高明:指崇高明睿的人。来日:往日,过去的日子。西水门:西水门曾是嘉陵江边的一个建筑。是在西水门旧址上完成的,码头立于嘉陵江畔,人们便以水为号,称之为“嘉陵码头”。征帆:远行的船。
曲:弯转,与“直”相对。
梦里依稀热泪流,每年今日独登楼。西川花落添新恨,北阙云深锁宿愁。
痛哭青年成白骨,绝怜碧血溅金瓯。前尘历历难忘却,浩气当时动九州。