穉子呼牛女拾薪,山妻自膾小溪鱗。
安知曝背庭中老,不是渊明行輩人。
昼出耘田夜织麻,村庄儿女各当家。
童孙未解供耕织,也傍桑阴学种瓜。
高树荫柴扉,青苔照落晖。
荷锄山月上,寻径野烟微。
老叟扶童望,羸牛带犊归。
灯前饭何有,白薤露中肥。
积石导渊源,沄沄泻昆阆。
龙门自吞险,鲸海终涵量。
怒洑生万滑,惊流非一状。
浅深殊可测,激射无时壮。
常苦事堤防,何曾息波浪。
川气迷远山,沙痕落秋涨。
槎沫夜浮光,舟人朝发唱。
洪梁画鷁连,古戍苍崖向。
浴鸟不知清,夕阳空在望。
谁当大雪天,走马坚冰上。
听饮大夫日,止言京兆辰。
常忧伯宗直,曾识仲卿贫。
蒿里归魂远,芝山旅殡新。
江边有孤鹤,嘹唳独伤神。
坟冢遍青山,高低占原谷。
向来路已荒,今迷问樵牧。
涉水到云林,隔岗闻近哭。
沃酒白杨下,悲风何飋飋。
雨止梨园残,鸠声在茅屋。
派出昆崙五色流,一支黄浊贯中州。吹沙走浪几千里,转侧屋闾无处求。
派出昆仑五色流,一支黄浊贯中州。
吹沙走浪几千里,转侧屋闾无处求。
伯川俄大病,哀甚哭无辞。未毕慈亲养,空勤圣主期。
湖山春正尔,风雨夜何其。更忆新亭上,高文记两知。
大树无言自息机,蔓条有刺只钩衣。诸君若畏饥蛟起,拔剑横流看佽飞。